شاخص های استعدادیابی فوتبال از دید متخصصان و مدرسان فوتبال (باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز)
فراگیر شدن ورزش و اهمیت جایگاه آن در مناسبات بین المللی، توجه فراوانی را از ناحیه دولت ها متوجه این پدیده ساخته است. موفقیت کشورها در میادین بین المللی ورزشی علاوه بر تأثیرات اجتماعی و اقتصادی، نمادی از ثبات و توانمندیهای همه جانبه آن کشورها محسوب میشود و یکی از علل سرمایه گذاری بالای کشورها در ورزش قهرمانی و حرفه ای، از این مورد نشأت میگیرد.
در دنیای مدرن امروزی، موفقیت رشته های ورزشی و فدراسیون های مرتبط در گرو استفاده از یافته های جدید علمی تربیت بدنی و ورزش است.
مربیان ورزش تلاش دارند تا شناسایی قهرمانان هر رشته، به صورت تصادفی، علاقه شخصی و خانوادگی نباشد، بلکه با بکارگیری روشهای علمی و از طریق تعیین و اولویت بندی شاخصهای مختلف صورت گیرد، چرا که در این صورت علاوه بر صرفه جویی در وقت و هزینه، موفقیت بیشتری در رسیدن به اوج عملکرد ورزشی حاصل میشود.
تفاوت در عملکرد ورزشکارانی که مهارتی یکسان را فرا میگیرند، اما در عمل، اجراهای متفاوتی را نشان میدهند، به دلیل تفاوت استعدادهای آنهاست.
فرایند استعدادیابی به ما این امکان را میدهد که با اندازه گیری ویژگی های جسمانی، فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی به همراه توانایی های تکنیکی، عملکرد را پیش بینی کنیم.
پیداکردن مؤثرترین و پرکاربردترین روش استعدادیابی بسیار پیچیده بوده و از مدتها پیش دغدغه محققان بوده است. بسیاری از کشورهای شرق اروپا متوجه ضعف برنامه های سنتی استعدادیابی شده و به توسعه ی روشهایی روی آوردند که شواهد و نظریه های علمی از آنها حمایت میکردند.
از نتایج این رویکرد نوین این بود که 21 درصد از مدال آوران بلغارستان در بازیهای المپیک حاصل فرآیند استعدادیابی با رویکرد علمی بودند. ورزشکاران آلمان شرقی و رومانی نیز در المپیک نتایج مشابهی را نشان دادند.
بنابراین همگان به این اعتقاد رسیدند که این موفقیتها حاصل فرآیندهای انتخاب علمی آنها بوده است.
برنامه های مربوط به استعدادیابی در کشورهای غربی، آمریکای شمالی و کشورهای مشترك المنافع نیز مورد توجه قرار گرفت. جامعه ایران از لحاظ استعداد انسانی بسیار غنی است و از این حیث زمینه مناسبی وجود دارد. ولی ظاهراً ریشه مشکل را باید در فقدان برنامه ریزی و فرآیند شایسته جستجو کرد که خود این مسئله نیز احتمالا ریشه عمیق تری در عدم شناخت و ناآگاهی نسبت به مشکلات واقعی و اصلی دارد.
در ایران مشغول شدن جوانان در رشته ورزشی خاص بیشتر بر پایه سنتها، آرزوها و علایق فردی استوار است و به محبوبیت آن ورزش، فشار والدین، تخصص معلمان مدارس و فراهم بودن امکانات ورزش مورد نظر بستگی دارد.
استعدادیابی ورزشی در کشور هنوز به صورت کاملا سنتی و با استفاده از مشاهدۀ میدانی انجام میگیرد. بسیاری از نویسندگان از روشهای سنتی استعدادیابی به عنوان انتخاب طبیعی نام برده اند که شناسایی در آنها به طور معمول بر افرادی متمرکز است که قبلا به طور جدی به یک ورزش مشغول شده اند.
با این حال تلاشهایی جهت تدوین شاخص هایی برای استعدادیابی در رشته های مختلف صورت گرفته است.
در بررسی وضعیت موجود و تدوین شاخص های استعدادیابی در رشته بدمینتون دریافت که محیط ساق پا و عامل استقامت قلبی – تنفسی و نیز تمرکز، مهمترین پیشگوهای معنی دار در تشخیص ورزشکاران به شمار میروند.
انحراف مچ دست در شاخص بیومکانیکی، درصد چربی در شاخص آنترپومتریکی، سرعت در شاخص فیزیولوژیک و انگیزش را در شاخص روانی به عنوان معیارهای مهم در استعدادیابی هندبال تعیین نمود.
در پژوهشی با عنوان استعدادیابی در تکواندوی زنان، انعطافپذیری، چابکی، قدرت و استقامت عضلات شکم را به عنوان شاخصهای فیزیولوژیکی مهم تعیین نمود.
قدرت انفجاری در شاخص جسمانی حرکتی، قد در شاخص آنتروپومتریک، نوع تارهای عضلانی در شاخص فیزیولوژیک و علاقه و میل به پیشرفت در شاخص روانی- اجتماعی را به عنوان مهمترین شاخص های استعدادیابی در ورزش های رزمی معرفی کرد.
انگیزه ی درونی، قد، طول کف دست، انعطافپذیری شانه، چابکی و توان بی هوازی در شنای سرعتی و حداکثر اکسیژن مصرفی، انگیزه ی درونی، هماهنگی، قدرت شناوری، مقاومت در برابر خستگی و تحمل در برابر تنش را در شنای استقامتی به عنوان مهمترین معیارهای تاثیرگذار استعدادیابی بر شنای استقامتی تعیین کرد.
در دهه های اخیر، فوتبال به صنعتی چند میلیارد دلاری تبدیل شده است و طبق آمار فدراسیون فوتبال بیشتر از 200 میلیون فوتبالیست فعال در سراسر جهان وجود دارد.
با وجود چنین پتانسیل بالایی، این ورزش پرطرفدار به توجه بسیاری نیاز دارد تا شرایط رشد و توسعه افراد مستعد بوسیله برنامه های مدون استعدادیابی میسر گردد؛ تحقیقات کلی حول استعدادیابی فوتبال انجام گرفته است.
بگوویچ در تحلیل ابعاد توانایی بازیکنان فوتبال و ملاك انتخاب آنها دریافت که باید به آن دسته از توانایی ها ارجحیت داده شود که به عوامل ارثی مرتبط میباشند. عواملی همچون استعداد برای بازی فوتبال، ملاک های سرعت و قدرت انفجاری، هماهنگی و دقت، توانایی کارکردی، ملاک های روانی و اجتماعی و سایر ملاک ها، روابط حرفه ای و شیوه زندگی.
گورمن پنج عامل تکنیکی، تاکتیکی، جسمانی، شیوه زندگی و روانی را به عنوان عوامل استعدادیابی در بازیکنان فوتبال معرفی کرد.
علاوه بر این، از سرعت به عنوان یک کیفیت و ویژگی ضروری که موجب تمایز بازیکنان بزرگ از بازیکنان خوب میشود یاد کردند و اگر بازیکنی فاقد سرعت باشد، بهتر است این بازیکن دارای تکنیک فوق العاده و استثنایی در پاس دادن، دریافت کردن و دریبل کردن توپ باشد.
بازیکنان مستعد دارای مسئولیت پذیری، تعهد و اعتماد به نفس بیشتری هستند و از افسردگی کمتری برخوردار هستند.
توماس ریلی در پژوهشی تحت عنوان “شاخص های آنتروپومتریک، فیزیولوژیک برای انتخاب بازیکنان فوتبال” اظهار داشتند که بازیکنان فوتبال با قد بلندتر برای دفاع میانی مناسب اند و همچنین توانایی هوازی برای بازیکنان کناری، میانی زمین و دفاع کناری به ترتیب از اهمیت بیشتری برخوردار است.
سایت باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز
ثبت نام در باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز از طریق سایت باشگاه
در هلند از فرمولی به نام TIPS، که شامل ویژگی های تکنیک و سرعت، هوش و زیرکی و شخصیت است، برای استعدادیابی بازیکنان فوتبال استفاده میکنند.
در پژوهشی تحت عنوان “دانش مربیگری برای شناسایی استعدادهای فوتبال” دریافتند که شاخص های فیژیولوژیک، تکنیک، روانشناسی و کیفیت بازی شاخص های مهم و مناسبی برای انتخاب بازیکنان فوتبال است.
از شاخص فیزیولوژیک سرعت دویدن، از شاخص تکنیکی کنترل توپ و از شاخص روانشناسی میل به پیروزی برای جداکردن بازیکنان فوتبال از بازیکنانی که استعداد کمتری دارند مناسب می دانند.
شاخص مهارت – تکنیک انفرادی که شامل توانایی انجام حرکات ظریف و تخصصی فوتبال میگردد، مهمترین معیار قابل توجه جهت استعدادیابی در فوتبال از نظر مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا(AFC) است.
در واقع سازمانهای متولی و مربیان جهت استعدادیابی بازیکنان فوتبال باید توجه ویژه ای به شاخص مهارت – تکنیک انفرادی که شامل (کنترل توپ، پاس دادن و نفوذ، دریبل زدن، شوت زدن، زدن ضربه ایستگاهی) میباشد، نمایند.
با این حال باید توجه نمود تنها عامل مهارت- تکنیک انفرادی نمیتواند موفقیت مقوله ی استعدادیابی در فوتبال را تعیین کند بلکه مجموع این شاخص ها میتواند اثربخشی فرآیند استعدادیابی در فوتبال را تضمین کند.
همچنین از بین زیرشاخص های معیار مهارتی – تکنیک انفرادی، کنترل توپ از درجه اهمیت بیشتری برای استعدادیابی در فوتبال برخوردار بود.
کنترل توپ عبارت است از توانایی کنترل کردن توپ در شرایط مختلف به طوری که توپ در اختیار بازیکن باشد.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک به عنوان یکی از بهترین باشگاه های فوتبال در استان البرز، توجه ویژه ای به مقوله استعدادیابی فوتبال در استان البرز و سایر استان های کشور دارد. شما نیز می توانید از طریق لینک های زیر متناسب با رده سنی خود در باشگاه و مدرسه فوتبال درفک ثبت نام نمایید
ثبت نام در باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز
ثبت نام در مدرسه فوتبال درفک در رده سنی 8 تا 10 سال
ثبت نام در مدرسه فوتبال درفک در رده سنی 10 تا 12 سال
پاسخ دهید
برای ارسال نظر باید وارد شوید.