نوآوری بسته و سنتی در مقابل نوآوری باز

سال ها قبل در زمان امپراتوری داریوش، درست در جایی که کشور ایران یکی از وسیع ترین سرزمینها را دارا بود، شواهدی وجود داشت مبنی بر اینکه ایرانیان از خارجیان استفاده میکنند تا بتوانند امپراتوری بزرگ ایران را مدیریت کنند. این استفاده حالتی برد، برد داشت. همانند آن سدی که بر روی رودخانه ی سند زده شد تا مشکل قحطی آب در هندوستان کاهش یابد.

چه آن زمان که در جنگ ایران و یونان که توضیحاتی را اینجا آورده ام، از مهندسان مصری و فنیقی استفاده شد تا پلی را برای عبور سپاهیان ایران ایجاد کنند و چه در زمان وسعت کشور ایران که دانش خارجیان استفاده شد تا دسترسی به اخبار کشور را برای دایوش سرعت بخشند.

وقتی به گذشته و تاریخ نگاه میکنیم، متوجه نوآوری هایی می شویم. از کتیبه هایی که به چند زبان مختلف قوانین کشور را منعکس میکنند، چرا که وقتی وسعت کشور زیاد شود، مشکل زبان مشترک بوجود می آید. از طرفی وسعت کشور دسترسی به اخبار امپراتوری بزرگ ایران را با تاخیر مواجه می کرد، همین جا بود که علی رغم وجود چاپارخانه که در زمان کوروش بوجود آمد و در زمان داریوش نیز استفاده می شد، باز هم سرعت دستیابی به اخبار کشور قابل قبول نبود، به همین دلیل از ایستگاههایی با فاصله ی 6 کیلومتری و با استفاده از نور چراغ اخبار را به یکدیگر منتقل می کردند.

با این مقدمه کوتاه می خواهم در مورد نوآوری ، آنهم نوآوری باز مطلبی را خدمت شما عرضه کنم.

نوآوری باز همان چیزی است که قرن ها قبل توسط پادشاهان ما صورت می گرفت. نوآوری باز در مورد استفاده از دانش و ایده های خارجی و ترکیب آن با دانش و تجربیات داخلی می باشد. استفاده از تجربیات بیرونی همان چیزی است که در ادبیات استراتژی خوانده ایم، و با مفاهیمی همانند اتحاد استراتژیک، پیمان راهبردی آشنا هستیم.

نوآوری باز در مورد ترکیبی(خارج و داخل) که بتواند مدل کسب و کار جدیدی را فراهم کند.

در چند روز آینده در مورد نوآوری باز سلسله درس هایی را ارائه خواهم کرد.

اما قبل از آن دلم می خواهد به اینجا و اینجا سر بزنید، و کمی هم در مورد مدل کسب وکار کافه بازار، گوگل پلی، اپ استور جستجو کنید.

آنچه در سال 2010 از اقتصاد آمریکا گزارش شد، این بود که 80 درصد اقتصاد آن بر پایه خدمات می باشد، خدمات صرفا اصلاح سر و مانیکور و پانیکور نیست، خدمات شامل بیمه، بانکداری، آموزش، مشاوره، حمل و نقل و بهداشت و سلامت میشود، با وجود دسترسی اکثر کشورهای جهان به دانش مرتبط با تولید محصولات با کیفیت مثل شش سیگما که انحراف فرآیندها را کاهش می دهد و یا TQM که مدیریت کیفیت جامع می باشد و در مورد اینکه چه کنیم تا محصولاتمان ازهمان ابتدا صحیح و سالم ساخته شود و اگر انحرافی وجود داشت، محل اصلی آن را تشخیص دهیم. شاید نوآوری در محصول آنقدرها که باید، باعث پایداری یک کسب و کار نشود. به همین دلیل باوجود استفاده از نوآوری باز در تولید محصول، مثل همان کاری که پروکتر اند گمبل انجام داد، محور نوشته های من بیشتر پیرامون نوآوری باز در خدمات است.

در پایان منابعی را برای علاقه مندان به این حوزه قرار دادم. من خودم نیز در حال مطالعه و یادگیری بیشتر در این زمینه هستم.

منبع اول

منبع دوم(نوآوری باز خدماتی، نویسنده هنری چسبرو)

منبع سوم