نردبان یادگیری و آگاهی در فوتبال

نردبان یادگیری و آگاهی مدلی است که توسط روانشناسان جوزف چیلتون پیرس، سیمور اپستاین و مایکل سی. گراهام ساخته شده است. این نویسندگان سطوح مختلف آگاهی را که یک فرد ممکن است هنگام یادگیری یک مهارت یا کار جدید در هر زمینه ای از زندگی تجربه کند، توصیف می کنند.
هر سطح از آگاهی مستلزم درجه متفاوتی از دانش و تسلط بر مهارت یا وظیفه مورد نظر است. ایده این است که با یادگیری و توسعه یک مهارت جدید، از نردبان آگاهی بالا می رود.

در فوتبال مانند سایر فعالیت ها یا ورزش ها، هر کاری که انجام می دهیم آگاهانه و داوطلبانه در نظر گرفته می شود. در واقع، بدون آگاهی، هیچ یادگیری، پیشرفت و تکامل وجود ندارد.

با این حال، بهترین مهارت‌های انسانی از طریق ناخودآگاه انجام می‌شود و می‌تواند موقعیت‌های بیش از حد پیچیده را به روشی شگفت‌انگیز و مؤثر حل کند. بسیاری از نویسندگان ادعا می کنند که بهترین مهارت های ما ناخودآگاه است و بسیاری از آنها در فوتبال استفاده می شود.

بنابراین، در طول فرآیند کسب و تسلط بر هر مهارتی، هر بازیکن فرآیندی را طی می کند که به آن نردبان یادگیری آگاهانه می گوییم که از چهار پله یا مرحله تشکیل شده است:

بی کفایتی ناخودآگاه،

بی کفایتی خودآگاه،

شایستگی خودآگاه،

شایستگی ناخودآگاه.

بیایید به هر یک از سطوح با جزئیات بیشتری نگاه کنیم:

اولین آنها ناتوانی ناخودآگاه است. در این مرحله اول، فرد آگاه نیست که به مهارت های خاصی نیاز دارد. یعنی آنها فاقد آنها هستند و آن را نمی دانند (مونوز و همکاران، 2011).

سطح دوم، ناتوانی آگاهانه است. این بار، بازیکن از کمبود مهارت و دانش خود برای حل یک موقعیت خاص آگاه است، اما هنوز توانایی اصلاح آنها را به طور موثر ندارد (مونوز و همکاران، 2011). هنگامی که به نقطه ای رسیدند که از وضعیت خود آگاه شوند. ناتوانی، روند یادگیری آنها به میزان قابل توجهی افزایش می یابد، زیرا آنها اکنون متوجه خواهند شد که برای بهبود بازی خود باید این مهارت را بیاموزند و در نتیجه تمام تأکید خود را بر دستیابی به این امر با کمک و راهنمایی مربی و مربی خواهند گذاشت. وظایف آموزشی که برای آنها تعیین می کنند.

مرحله سوم، شایستگی آگاهانه است. بازیکن مهارت ها و دانش لازم را برای بازی خوب فوتبال به دست آورده است، اما هنوز باید از آنچه انجام می دهد آگاه باشد تا بتواند آن را به طور موثر انجام دهد (مونوز و همکاران، 2011).

در نهایت، ما سطح شایستگی ناخودآگاه را داریم. فرد مهارت ها و دانش لازم را برای بازی خوب فوتبال به دست آورده است و می تواند این کار را به طور موثر بدون نیاز به آگاهی از کاری که انجام می دهد همیشه انجام دهد (مونوز و همکاران، 2011).

توجه به این نکته حائز اهمیت است که فوتبالیست ها می توانند سطوح مختلف هوشیاری و ادراک را در مبانی مختلف مرتبط با بازی تجربه کنند. به عنوان مثال، یک فرد می تواند در یک جنبه از بازی در سطح ناخودآگاه شایستگی قرار گیرد و در عین حال در یک عنصر دیگر در سطح آگاهانه ناتوان باشد.

در پایان، طبق گفته سیمور و اوکانر، نردبان هوشیاری را می توان در فوتبال به کار برد تا به بازیکنان و مربیان کمک کند تا پیشرفت خود را بهتر درک کنند و عملکرد خود را در زمین بهبود بخشند.

با تقسیم نردبان به چهار سطح، بازیکنان و مربیان می توانند تشخیص دهند که در کدام سطح هستند و برای بهبود مهارت ها و دانش خود تلاش کنند.

بنابراین، کار ما به عنوان مربیان فوتبال، ایجاد آگاهی در بازیکنانمان در مورد کارهایی است که به درستی انجام نمی دهند، آنها را به درستی آموزش دهیم، تجربیات را بیافزاییم و بر اساس شایستگی ناخودآگاه، تا حد امکان بر محتوا و مفاهیم استاد تسلط پیدا کنیم. به لطف همه اینها، ما قادر خواهیم بود آنها را وادار کنیم تا موقعیت های بازی را که بدون تمرکز بر خود مهارت ایجاد می شوند، حل کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR ، ساکر آکادمی، وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را مطالعه کنید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.