چرا فوتبال پایه در البرز پیشرفت نمی کند؟

سال 98 خیلی سال جالبی برای من بود. اگر تازه از گوگل اینجا را پیدا کرده اید و وارد این صفحه شده اید. من سعید رنجبر مربی فوتبال و یکی از استعدادیابان فوتبال در استان البرز هستم.

مدرک مربیگری B آسیا دارم و چند سالی است که در فوتبال پایه استان البرز فعالیت می کنم.

جالبه بدونید فوتبال امیدهای استان البرز در سطح لیگ برتر تنها 6 تیم شرکت کننده داشت. که در واقع دو تا از تیم ها هم با خواهش و تمنا هیات فوتبال تیم داده و در مسابقات شرکت کرده بودند.

از آن طرف در رده های سنی نونهالان و نوجوانان و جوانان و بزرگسالان تا دلتان بخواهد گروه های A و B و C وجود دارد. اینکه تعداد تیم ها و فرصت بازی رسمی به تعداد بیشتری از تیم ها دادن مشکلی ندارد ولی آیا در استان البرز استانداردهای فضای ورزشی مختص فوتبال وجود دارد؟

تیم های جوانان یک ماه بازی می کنند و حدود 2 ماه بدون بازی فقط تمرین می کنند. بعد میبینند که جوانان 2 ماهی است که بازی نکرده، برنامه ای می زنند و دوباره 1 ماه بازی های رسمی تعطیل است تا گروه های سنی دیگر و زیرگروه های آنها بازی کنند.

حالا همان فدراسیون فوتبال و هیات های فوتبالی که کم هم درآمد ندارند فکری برای این معضل نکردند. مهمترین امکان برای بازی فوتبال زمین چمن است. که متاسفانه استان البرز یکی از ضعیف ترین استان ها در داشتن زمین های ورزشی و بخصوص فوتبال است.

مورد دیگری که کمتر به آن توجه می شود رشد سرطانی دادن امتیاز به تیم های فوتبالی است که تازه کار خودشان را آغاز می کنند. هر تیمی وارد جدول مسابقات می شود. بایستی با برخی از قوانین مانع حضور تمام تیم ها در جدول مسابقات شد.

برخی از مدارس فوتبال در استان البرز بالای 70 میلیون تومان در ماه درآمد دارند. درآمدی که متاسفانه خرج این ورزش نمی شود. با وضع مالیات بر درآمد این باشگاه ها بایستی هیات فوتبال بخشی از بودجه لازم برای احداث زمین های چمن را طی 5 تا 6 سال تامین کند.

با گرفتن ورودی هایی که هر تیمی نمی تواند آنها را بپردازد جدول مسابقات رده سنی نونهالان و نوجوانان را خلوت تر کرده و به جای آن از تیم هایی که در رده امید تیم روانه بازی ها کرده حمایت کنند تا این رده که پشتوانه ی بزرگسالان تیم های استان البرز است، قوت بگیرد و از این بی حالی خارج شود.

با وجود این امکانات ضعیف تمرینی و بازی رسمی در استان البرز و نبود نظارت چطور بازیکنان می خواهند پیشرفت کنند.

بیشتر تیم های استان البرز چند رده را در یک سانس تمرینی و به طور همزمان توسط 2 تا 3 مربی تمرین می دهند. عمده ی این زمین ها از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است. دیگر تیم ها نیز بچه ها را خیلی راحت در سالن ها تمرین می دهند که اگر قرار بود سالنی کار کند، چرا از همان ابتدا نرفتند فوتسال و آمدند فوتبال. الان برخی ها می گویند فوتسال تکنیک را بالا میبرد، ولی حرف و پیام من چیز دیگری است.

برخی از تیم های دیگر نیز در زمین های کوچک مصنوعی تمرین می کنند که خب این تیم ها باز شرایط بهتری دارند ولی مشکل تعداد هر جلسه چیزی نیست که توسط خانواده ها کنترل گردد.

استاندارد حضور بازیکن در زمین های کوچک چمن مصنوعی چیزی بین 18 تا 20 نفر است. اما تیم هایی در استان البرز هستند که در حدود 30 بازیکن در هر جلسه تمرینی دارند. حالا فرض کنید که یک مربی چطور می خواهد سازماندهی تمرین کند و چطور آن بازیکن از لحاظ تکنیکی و تاکیتکی و فرصت های تمرینی رشد خواهد کرد.

اگر به دنبال بهترین مدارس فوتبال در استان البرز هستید لطفا به این نکات توجه کنید که فرقی هست بین فرصت و فرصت طلب بودن.

کسانیکه فرصت ها را شناسایی می کنند، با داشتن چشم های عقابی و نگاهی هلیکوپتری می توانند ارزش آفرین باشند.

اما کسانیکه فرصت طلب هستند تنها بدنبال منفعت شخصی بوده و ارزش هایی یک طرفه برای خود ایجاد می کنند.

در مدارس فوتبال و آکادمی های استان البرز تعداد افراد فرصت طلب به مراتب بیشتر از افرادی است که فرصت ها را شناخته و ایجاد کرده اند.

دلم میخواد این جا از چند مربی بزرگ و با اخلاق خودم تشکر کنم که ذهنیت و مدل های ذهنی ما در زندگی فوتبالی بخاطر منش و رفتار و اندیشه ی آنها بوده است. آقایان فرهاد بنایی، کاوه حدادپور، داریوش جمشیدی، علی میرزاپور، جمشید شاه محمدی که این عزیزان واقعا از نمونه مربیانی بودند که بنده در فوتبال پایه بازیکن آنها بودم و می دیدم که لحظه ای از تمرینات غافل نبودند و پیشرفت بازیکنان برایشان اهمیت داشت. امکانات دادن برای تمرینات برایشان مهم بود و فکر ما بودند.

امیدوارم نسل این مربیان در کشور بالاتر بره و شاهد موفقیت های بیشتر فرزندانمان باشیم. امیدوارم هر کسی در هر پست و مقامی که هست بداند مثل همان مفهومی که از کتاب رهش رضا امیرخانی عزیر میشه دریافت کرد، همه ی ما به هم وصل هستیم. یکی مدیر شهرداری است و مجوز ساخت و تراکم های بالا می دهد و ساختمان های بلند و بلندتر در شهر پدیدار می شود و همان ساختمان مانعی بر سر هوای شهر می شوند و فرزند همان مدیر آسم دارد و نیاز به هوای خوب.

و یکی هم مدیری است در فوتبال این کشور و خودش بیخیال از وضع این ورزش، فرزندش و نوه اش عاشق این فوتبال و در آینده بدهکاری بیش نیست. در مورد بدهکاری به فوتبال مطلبی نوشتم که امیدوارم آن را مطالعه نمایید.

من سعید رنجبر هستم مربی رسمی فدراسیون فوتبال ایران و تیم های پایه در استان البرز، که از آغاز تابستان ۹۹ باشگاه و مدرسه فوتبالی با رویکردهای جدیدی در استان البرز افتتاح خواهم کرد که با تلاش و مطالعه و تجربیات بالا اتفاقات خوبی را رقم خواهیم زد.

در صورتیکه می خواهید با من ارتباط بگیرید کافیست از بخش تماس با من نظرات خودتون را در میان بگذارید. ثبت نام ما از ابتدای اردیبهشت ۹۹ آغاز می شود.