تاکتیک های لی کارسلی Lee Carsley و سبک بازی این مربی فوتبال

تاکتیک های لی کارسلی و سبک بازی این مربی فوتبال

لی کارسلی

انگلستان زیر 21 سال، 2021-

مربیان زیادی در این قرن تیم های اسپانیایی را در فینال تورنمنت های بین المللی شکست نداده اند. لی کارسلی این کار را انجام داده است. از سه فینالی که انگلیس و اسپانیا در سال‌های 2023 و 2024 به مصاف هم رفتند – از جمله جام جهانی زنان و یورو مردان – فقط تیم زیر 21 سال کارسلی این جام را به انگلیس بازگرداند. برد 1-0 آنها در مسابقات قهرمانی اروپا زیر 21 سال مردان 2023 اولین موفقیت انگلیس در این رقابت ها از سال 1984 بود.

کارسلی که در سال 1974 در بیرمنگام به دنیا آمد، 40 بار برای جمهوری ایرلند بازی کرد. او که یک هافبک بود، 548 بازی باشگاهی را در یک دوران 17 ساله انجام داد که در 6 باشگاه حضور داشت که برجسته‌ترین دوره او در اورتون تحت هدایت دیوید مویس بود.

او پس از نقش‌های مختلف آکادمی، دستیار تیم اول و سرپرست موقت، در سال 2021 به عنوان سرمربی زیر 21 سال انگلیس منصوب شد. دو سال بعد، تیم او اولین تیمی شد که شش بازی یورو زیر 21 سال را بدون گل دریافتی به پایان رساند.

در زیر، مربیان دارای مجوز یوفا تاکتیک‌هایی را که لی کارسلی در زمان هدایت تیم زیر 21 سال انگلیس از آن استفاده کرده است، تجزیه و تحلیل کرده‌اند.

ساخت انعطاف پذیر:

کارسلی تمایل دارد از ترکیب 4-2-3-1 یا 4-3-3 به عنوان پایه اصلی در اختیار داشته باشد که اجازه آزادی قابل توجهی را در آن ساختار می دهد. هدف او تسلط بر توپ است، اما این مالکیت عقیم نیست. در عوض، آزادی حرکت، چرخش و در نهایت نفوذ به فضا وجود دارد و تیم‌های زیر 21 سال او با هدف به جلو بازی می‌کنند.

دابل پیووت اغلب برای این امر کلیدی بوده است، گاهی اوقات جلوتر از یک سه دفاع تطبیق یافته در خط عقب عمل می کند، با یک مدافع چهارم که برای بازی در خط هافبک بالاتر می رود. این معمولاً یکی از مدافعان کناری است که به وینگر جلو اجازه می دهد تا باریک شود. سپس تیم کارسلی یک بدنه مرکزی اضافی برای کمک بیشتر به مالکیت کنترل شده و پیشرفت توپ دارد (در زیر).

این امر در هر دو طرف زمین دیده شده است، و هافبک‌های مرکزی نیز گاهی اوقات برعکس می‌چرخند – به خصوص در مقابل پرسینگ قوی و بازیکن محور. کارسلی بارها از بازیکنانی در نقش‌های متفاوتی برای انگلیس استفاده می‌کند تا نقش‌هایی که برای باشگاه‌هایشان بازی می‌کنند. برای مثال، او از بازیکنان هجومی مانند کول پالمر یا آنجل گومز در نقش‌های محوری بسیار عمیق‌تر برای کمک به بازیسازی استفاده کرده است.

کارسلی همچنین با دو محور جلوتر از خط پشتی چهار نفره ساخته است و از حرکت بازیکنان به جلو برای اضافه بار کردن خط بعدی جلوگیری می کند. با این حال، او همچنان مستقر خواهد شد و اجازه چرخش بین بازیکنان را می دهد، با ساختار کلی باقی مانده است. یکی از حرکات هوشمندانه ای که تیم زیر 21 سال کارسلی نشان داده است، زمانی است که پهن ترین مهاجم از خط جلو برای مدت کوتاهی با دفاع کناری تعویض می کند (در زیر). این به مهاجم این امکان را می دهد که تا با پاها دریافت کند، البته بسیار عمیق تر. نکته کلیدی در اینجا این است که آنها از فشار دفاعی قابل توجه فرار می کنند، زیرا هم تیمی آنها در دفاع کناری پیشروی مدافع کناری حریف را اشغال می کند.

از اینجا، مهاجم دریافت‌کننده می‌تواند از عمق، بدون مخالفت به جلو حرکت کند. آن‌ها سپس می‌توانند با سرعت ترکیب شوند و از طریق پشتیبانی، مدافعان کناری موقت یا بازیکنان تهاجمی مرکزی – که کارزلی به وفور از آن برخوردار است – به خطوط نفوذ کنند. چنین لحظاتی نشان دهنده اعتماد کارسلی به بازیکنانش و همچنین استفاده از آنها به شکلی پویا است. برای مثال، افرادی مانند امیل اسمیت رو و جیکوب رمزی اغلب در نقش‌های متفاوتی با نقش‌هایی که در باشگاه‌هایشان دیده می‌شود، استفاده شده‌اند.

حمله به یک سوم پایانی:

پس از ورود به یک سوم نهایی، حداقل یکی از وینگرها حداکثر عرض را فراهم می کند. با تیم زیر 21 ساله های انگلیس، کارسلی در ابتدا از دو وینگر برای ایجاد عرض استفاده کرد. آنها مدافعان کناری حریف را با پشتیبانی از شماره هشت های بسیار پیشرفته، پین می کردند. ترکیبات درون کانالی برای کارسلی کلیدی بود، با خط جلوی پنج نفره توسط یک پیوت و دو مدافع کناری باریک (در زیر). این معمولاً از یک مالکیت اولیه 4-3-3 ناشی می‌شود، که مدافعان کناری نیز برای همپوشانی یا زیرپوشش از عمق در دسترس بودند.

همانطور که چرخش ها و انعطاف کارسلی در زیر 21 سال پیشرفت کرد، این امر رایج تر شد که فقط یک وینگر بتواند عرض را حفظ کند. حداقل در یک سمت، یک مدافع کناری در حال پیشروی، یک فوروارد میانی در حال گسترش یا یک هافبک دریفت به فضاهای پهن رفته است. این حرکات کمک کرده است تا بلوک‌های حریف را بهتر از بین ببرند، زیرا تیم‌ها به سرعت در مقابل انگلیس عقب می‌نشینند، وقتی که به طور تمیز ساخت و ساز می‌کنند و شروع به تسلط بر مالکیت می‌کنند. با مجوزی که کارسلی به بازیکنانش می‌دهد، آنها برای حمایت از حملات در مناطق وسیع، نقش‌های مالکیت خود را تطبیق داده و تغییر داده‌اند.

آنتونی گوردون و مورگان گیبز وایت نمونه‌های دیگری از بازیکنانی هستند که کارسلی در نقش‌هایی متفاوت از موقعیت‌های باشگاهی آنها استفاده کرده است. هر دوی آنها، گاهی اوقات، به عنوان بالاترین مهاجم مرکزی تیم، خط مقدم را رهبری کرده‌اند. به طور طبیعی، هر دو از این موقعیت شروع به مناطق وسیعی رانده و چرخیده اند. اجراهای داخل کانال نیز برای Carsley کلیدی بوده است.

فضاهای اطراف و داخل مدافعان کناری حریف به طور مداوم در طول بازی هجومی انگلیس، در دوره های مداوم مالکیت توپ مورد هدف قرار گرفته است. این‌ها از شماره هشت‌هایی هستند که فراتر می‌روند، وینگرهای باریکی که از آن عبور می‌کنند، یا یک فوروارد مرکزی در حال گسترش است. بازی تهاجمی مرکزی در ضدحملات بیشتر مشهود بوده است، از تنظیم 4-4-2 قبل از به دست آوردن مجدد مالکیت در بالای زمین.

خارج از مالکیت
بدون توپ، کارسلی یا شکل 4-1-4-1 یا بلوک 4-4-2 را اتخاذ کرده است. 4-1-4-1 در ابتدای دوره تصدی او رایج تر بود، به عنوان یک تعدیل دفاعی از ترکیب 4-3-3 در مالکیت. در اینجا، تیم او پرس شد و یک بازیکن کمتر به خط دفاعی حریف پرید. این متکی بر تک فوروارد مرکزی بود که خط عبور را بین مدافعان میانی قطع می کرد تا توپ را یک طرفه قفل کند. از اینجا، وینگرها و مدافعان کناری حریف مستقیم خود را مشخص کردند و هافبک های مرکزی نیز همین کار را انجام دادند. اگر حریف فقط از یک مهاجم مرکزی استفاده کند، مدافعان میانی در آن زمان بازی 2 بر 1 داشتند.

کارسلی از آن زمان 4-4-2 بیشتر از حالت خارج از مالکیت استفاده کرده است. هنگامی که در بالای زمین پرس می‌کردند، زیر 21 سال انگلیس چهار بازیکن داشتند که به خط دفاعی حریف می‌رفتند. این به معنای بدن‌های بالاتر و سبک پرس تهاجمی‌تر بود، اما اگر انگلیس در نیمه حریف دوباره مالکیت توپ را به دست آورد، هم‌تیمی‌های بیشتری در موقعیت‌های خطرناک‌تر حضور داشتند. بزرگترین فایده این تغییر ترکیب دفاعی، تهدید ضدحمله انگلیس به خصوص در فضاهای مرکزی بوده است.

هنگامی که در یک بلوک محفوظ تر است، انگلیس همچنان به دنبال کنترل بازی است، اما زوج خط جلو هر پاس مرکزی را بررسی می کند. آنها دسترسی به محور(های) حریف را پوشش می دهند و از آن محافظت می کنند، در حالی که موقعیت ایده آلی برای ضدحمله دارند. مهاجمان مانند گیبز وایت و گوردون این نقش را ایفا کرده‌اند و آماده حمله به جلو در یک بازپس‌گیری مرکزی هستند.

با قرار دادن این صفحه مرکزی، دو هافبک مرکزی انگلیس می‌توانند هر هافبک هجومی حریف را که بالاتر قرار گرفته‌اند، در اولویت قرار دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند با ارائه پشتیبانی زودهنگام به فضا درست جلوتر از مدافعان کناری‌شان، بهتر از کانال‌های داخلی محافظت کنند. نقش وینگرها نیز در 4-4-2 اندکی تغییر کرده است. هنگامی که حریف به یک طرف حمله می کند، آنها بیشتر باریک می شوند و تقریباً به هافبک مرکزی سوم تبدیل می شوند. سپس انگلیس مدافع کناری دور خود را بیشتر از حالت دفاعی 4-1-4-1 آزاد می گذارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR و وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را مطالعه کنید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.