صدای مربیان فوتبال از یک روز در محل کار آکادمی فوتبال اسپایر

یک روز در محل کار در آکادمی فوتبال اسپایر Aspire Academy
توسط سایت آموزش مربیان فوتبال 4study.ir

ادورتا موروا مدیر فوتبال در آکادمی اسپایر، 2017 تا کنون

اگر هدف آموزش بازیکنان در بهترین شرایط برای رقابت است، مربیان باید از خود حداکثر را برای رسیدن به این هدف بخواهند.

من معمولا ساعت 8:30 صبح به دفترم در Aspire Academy (دوحه) می رسم. از آنجا، روز شروع می شود: جلسات کارکنان، اهداف برای هر روز کاری و آماده سازی جلسات با همه اعضای بخش های مختلف (مربیان بدنی، تحلیلگران، پیشاهنگان، فیزیوتراپها، متخصصان تغذیه و تکنسین ها).

دو جلسه کاری از یکشنبه تا چهارشنبه، همیشه با کار زیاد و تقریباً وقت صرف غذا، که نقش مربیان از نظر خواسته و آمادگی را باید از منظر دیگری فرض کرد.

ادورتا موروا پس از تجربه طولانی در فوتبال جوانان در دانشگاه شیلی و باشگاه اتلتیک در سال 2017 به آکادمی اسپایر پیوست.

من از اولین روزی که در سال 2017 از شیلی آمدم این کار را انجام می دهم. در آنجا مدیریت فوتبال پایه باشگاه یونیورسیداد شیلی را بر عهده داشتم. گامی بسیار مهم برای من، زیرا، در میان چیزهای دیگر، شامل کار خارج از محیط معمولم بود. قبل از آن، 14 سال را در لزاما، در آکادمی جوانان باشگاه دو و میدانی گذراندم.

“آسپایر را نمی توان فقط به عنوان یک آکادمی معمولی درک کرد. این بسیار بزرگتر است: یک پروژه ملی است.”
آن سال رفتیم تا با دانشگاه شیلی در یک تورنمنت در دالاس در آمریکا بازی کنیم. یک رویداد رقابتی که در آن ما با تیم هایی از مناطق مختلف جغرافیایی روبرو هستیم. Aspire نیز به نمایندگی از کشورهای عربی حضور داشت.

در دالاس بود که با روبرتو اولابه، مدیر وقت اسپایر آشنا شدم. قبلاً همدیگر را می‌شناختیم، اما در آن تورنمنت وقت داشتیم که صحبت شخصی‌تری درباره فوتبال، حرفه، ایده‌ها و افکارمان داشته باشیم.

روبرتو اولابه
روبرتو اولابه سال 2012 تا 2016 مدیر فوتبال در آکادمی اسپایر بود.
پس از آن، آسپایر از دانشگاه شیلی دعوت کرد تا در برنامه های خود در قطر، حضور پیدا کند. یک رویداد مهم برای ما، به ویژه به این دلیل که به ما – تیم هایی از سه نسل مختلف: 98، 99 و 2000 – فرصت رقابت با یک مؤلفه بین المللی را ارائه داد که شما در شیلی ندارید. از سوی دیگر، من همچنین توانستم کارهایی را که در دانشگاه شیلی انجام می‌دادیم ارائه کنم تا روش‌شناسی خود را به اطلاع عموم برسانم.

مدت کوتاهی پس از آن بازدید، از ایوان براوو، مدیر عامل اسپایر تماس گرفتم تا بدانم وضعیتم در چه وضعیتی است. این آکادمی پس از اینکه اولابه پنج ماه قبل تصمیم گرفته بود به عنوان مدیر فنی به رئال سوسیداد بپیوندد، به دنبال یک مدیر بود. پس از سفری که به قطر برای ملاقات حضوری با ایوان داشتم، به عنوان مدیر آکادمی فراخوانده شدم.

نقش مربیان از نظر خواسته و آمادگی را باید از منظر دیگری بررسی کرد:

از لحظه ای که من مدیریت را به دست گرفتم، سطح سازمانی که توسط اولابه مشخص شد، توسعه مدل ما را آسان کرد. به بیان ساده، Aspire را نمی توان فقط به عنوان یک آکادمی معمولی فوتبال درک کرد. این بسیار بزرگتر است: این یک پروژه ملی است، با هر آنچه که از نظر مطالبات مستلزم آن است.

برای دستیابی به این فلسفه توسعه بازیکنان در چارچوب مفهوم یک کشور – چیزی که ممکن است بسیار گسترده و شاید تعریف آن دشوار به نظر برسد – فهمیدیم که باید به Aspire به گونه‌ای برخورد کنیم که گویی یک باشگاه هستیم. یعنی باید روی استخدام اولیه تمرکز می‌کردیم، کاری که از پایین به بالا با کوچک‌ترین بچه‌ها انجام می‌دهید. مهمترین بخش اجرای پروژه بود. داشتن آن دیدگاه از بازیکن در طول زمان، جایی که استعدادیابی در فوتبال و بازیکن کشف شده رشد و تثبیت می شوند، آن را در مراحل زیر نشان می دهند.

باید بگویم تجربه ای که در باشگاه های قبلی به دست آوردم و افرادی که این مسیر را با آنها شروع کردم، بعد از حضورم در باشگاه اتلتیک کمک زیادی به من در این زمینه کرد. مهمتر از همه، با جاناتان کابانلاس، اگر او را همراهی نمی کردم، هیچ چیز ممکن نبود. ما با هم وارد این ماجراجویی شدیم که ما را به قطر رساند، و بعداً افراد دیگری به ما پیوستند، به ویژه ماریا رویز د اونیا و ایناکی گونزالس، که به ما کمک کردند تا دیدگاه خود را به واقعیتی که امروز در آن زندگی می کنیم، تبدیل کنیم.

بازی در جام جهانی برای اولین بار به بازیکنان تجربه مضاعفی داد که باعث شد این تیم دوباره قهرمان آسیا شود.
تجربه من به من کمک کرد تا در قطر کار کنم، کشور کوچکی که در آن تنها 500 استعداد در هر نسل وجود دارد. اگر آن را با کشورهای دیگر مقایسه کنیم، همه آنها تعداد استعدادهای بسیار بیشتری دارند و بنابراین، شانس بیشتری برای یافتن بازیکنان. این شانس استعدادیابی را کاهش می دهد، بنابراین باید در استخدام خود بسیار دقیق باشید.

تجربه من همچنین به من این امکان را داده است که ذهنیت روشنی در مورد ارائه بازیکن به آینده داشته باشم. در اینجا ما به دنبال فوتبالیست هایی هستیم که در ده سال آینده حرفه ای داشته باشند تا در نهایت به اهداف مورد نظر برسند: تضمین تداوم رقابتی باشگاه ها و تیم ملی، اقدام به تغییر نسل با مشخصاتی که به ما امکان می دهد به عنوان یک مرجع در فوتبال آسیا ادامه دهد.

در روند ما، شرایطی در سال 2019 رخ داد که نشان دهنده یک جهش کیفی در فوتبال قطر بود. تیم ملی برای اولین بار در تاریخ خود قهرمان جام ملت های آسیا شد و مربی آن فلیکس سانچز بود که من او را می شناختم. فلیکس با چندین بازیکن از نسل 90 که در Aspire آموزش دیده بودند این عنوان را به دست آورد، چیزی که برای آکادمی مهم بود زیرا به سرمایه گذاری انجام شده معنا می بخشید.

ما باید در جذب استعدادها خیلی خوب باشیم. باید قبل از رفتن به گروه نخبگان آکادمی، بچه ها را به سطح دیگری ببریم.»
ما آن موفقیت را تجربه کردیم، اما بدون فراموشی و به یاد آوردن تمام افرادی که قبل از ما در آسپایر بودند و قدم های درستی برداشتند تا قطر نه تنها با بهترین تیم های قاره اش رقابت کند، بلکه آنها را شکست دهد. در نهایت، این کار ایوان براوو (مدیر کل)، مدیران قبلی فوتبال در آکادمی، اولابه، مایکل براون، مدیران اجرایی مانند والتر دی سالوو، مربیان و سایر اعضای سازمان بود.

قطر با مربیگری تن تن مارکز قهرمان آسیا در مسابقاتی بود که در اوایل سال 2024 برگزار شد.
بله، با دومین قهرمانی جام ملت‌های آسیا توسط قطر در سال 2024 و با مربیگری تنتین مارکز متفاوت بود، زیرا اکثریت بازیکنان تیم ملی در آسپایر آموزش دیده‌اند و نسل‌های دیگر (2000، 2001 و 2002) ظاهر شدند که آنها با چشم انداز کاری که از سال ها قبل در حال انجام است به تیم قهرمان ملی ملحق شد.

درست است که جام جهانی 2022 قطر نتایجی را که همه می خواستند به دست نیاورد: تیم ملی نتوانست از مرحله گروهی عبور کند. اما حضور در جام جهانی برای اولین بار به بازیکنان تجربه مضاعفی داد که باعث شد این تیم دوباره قهرمان آسیا شود. با تمام این اوصاف، قطر در حال حاضر یک تیم مهم در آسیا است و سخت کار خواهد کرد تا به زودی در خارج از این قاره نیز یکی شود.

“برنده شدن در یک مسابقه یا یک قهرمانی البته مهم است، اما یک آموزش برای همه مربیان است.”

با این حال، ما نباید فراموش کنیم که همه چیز برای ما از کجا شروع می شود. باز هم می گویم: ما باید در جذب استعدادها خیلی خوب باشیم. قبل از رفتن به گروه نخبگان آکادمی باید بچه ها را به سطح دیگری ببریم. در این مورد، من در مورد گروه سنی 12 تا 18 سال صحبت می کنم که در حال حاضر تمام وقت در آکادمی هستند.

این هدف ما در Aspire است و ما آن را با ساختاری از پایین به بالا انجام می دهیم.

آکادمی اسپایر Aspire Academy در سال 2004 تاسیس شد. همانطور که موروا اشاره می کند یک پروژه کشوری برای آموزش بهترین استعدادها در قطر است.

برای مربیان، این آکادمی به آنها این امکان را می دهد که دیدگاه متفاوتی از آموزش بازیکنان، مدل روش شناسی متفاوت و همچنین نوع متفاوتی از برنامه ریزی، آموزش و سازماندهی ایجاد کنند. و آنها بهترین ابزار را برای این کار دارند. اما من همیشه از مربیان قبل از اینکه تصمیم بگیرند به ما بپیوندند یک سوال می پرسم: “آیا مایلید بفهمید که نمی توانید مستقل کار کنید؟ Aspire ایده ای از کار دارد و این باعث می شود که “چگونه” متفاوت کار کنید.

“هنگامی که یک مدل وجود دارد، روش شناسی آسان تر است”

پیروزی در یک مسابقه یا قهرمانی البته مهم است، اما یک آموزش برای همه مربیان است. این یک آموزش رقابتی است که به شما چشم اندازی از آنچه در حال توسعه برای آینده هستید می دهد. نکته مهم در آکادمی فوتبال Aspire این است که توسط سازمان به رسمیت شناخته شود.

جذب استعدادهای جوان فوتبال یک ستون اساسی در کار آکادمی Aspire است که بخش فوتبال آن توسط ادورتا موروا اداره می شود.
اینجاست که ما مربیان باید متفاوت آماده شویم، زیرا شما هرگز کنترلی ندارید. بازی زنده است و هر اتفاقی که بیفتد توسط بازیکنان تعیین خواهد شد. به این ترتیب حتما اتفاقاتی می افتد که پیش بینی نکرده اید اما باید پیش بینی کنید.

چیزهای زیادی به آموزش می دهد. به همین دلیل است که Aspire همچنین محلی برای بحث های مداوم است، جایی که ما کارهایی را که انجام می دهیم زیر سوال می بریم.

به طور خلاصه چشم انداز، انضباط، آموزش، فضاها، مسئولیت ها، تعهدات و پیامدها. این تمرکز و جهت گیری ما در روابطمان برای انسانی کردن آنها بوده است.

“آموزش به ما امکان می دهد یاد بگیریم. آموزش رقابتی به ما امکان می دهد با چالش ها روبرو شویم.”
بنابراین، با دانستن آنچه که یک آکادمی با عملکرد بالا از ما می‌خواهد، باید بدانیم که همه آن نیات چگونه واقعیت و حضور دارند.

هنگامی که یک مدل وجود دارد، روش شناسی آسان تر است. وقتی رایج است، در همان فضا رشد می کنید و به شما اجازه می دهد که ارتباط برقرار کنید. پیچیدگی مهم نیست: شما بخشی از آن هستید و با آن زندگی می کنید. به این ترتیب، هیچ مشکلی برای صحبت با علم و حتی بیشتر از آن، انجام این کار به صورت اول شخص با تجربه موقعیت ها و خواسته های آنها وجود ندارد.

موروا متعهد به تماس مستقیم و روزانه با تمام مربیان Aspire است.
همیشه به ما گفته اند: «بازیکنان کم حرف می زنند. بازیکنان کم شرکت می کنند. نه فرهنگ تلاش وجود دارد و نه درونی سازی آنچه ما می خواهیم و این کشور می خواهد».

اما من می گویم: این درست نیست.

آموزش به ما امکان یادگیری را می دهد. آموزش رقابتی به ما امکان می دهد با چالش ها روبرو شویم. درک اینکه چرا و برای چه کسی کارها انجام می شود به ما امکان می دهد رشد کنیم، بیشتر آگاه باشیم و الگو باشیم.

Aspire یک مرجع است.

اما اگر از همان ابتدا و همانطور که در طول زمان در این سازمان تکامل یافته ایم، همه چیزهایی که ذکر کردم در کار روزانه ما وجود نداشت، هیچ چیز به دست نمی آمد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR ، ساکر آکادمی، وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را مطالعه کنید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.