روش های ریکاوری پس از تمرین در بازیکنان جوان فوتبال

روش های ریکاوری پس از تمرین در بازیکنان جوان فوتبال 

تجویز استراتژی های ریکاوری بعد از بازی یا بعد از تمرین در بازیکنان جوان فوتبال یک نکته کلیدی برای بهینه سازی عملکرد فوتبال است.

با توجه به اینکه اثربخشی استراتژی‌های بهبودی ممکن است دارای تنوع بین فردی باشد، روش‌ها و پروتکل‌های بازیابی مبتنی بر شواهد علمی که در بزرگسالان استفاده می‌شوند احتمالاً برای بازیکنان جوان فوتبال قابل اجرا نیستند.

از این نظر، مطالعه‌ای به نام «روش‌های بازیابی پس از تمرین، تمرکز بر بازیکنان جوان فوتبال: یک مرور سیستماتیک (Julio Calleja-González et al., 2021)» برای ارائه یک ارزیابی انتقادی و ترکیب مقالات تحقیقاتی اصلی منتشر شده تا آن زمان انجام شد. اثربخشی راهبردهای بازیابی و ریکاوری را در بازیکنان جوان فوتبال مرد زیر 18 سال (به عنوان معیار سنی زمانی) ارزیابی کرد.

بهترین مدرسه فوتبال کرج

انواع استراتژی های بازیابی و ریکاوری در بازیکنان جوان فوتبال:

در این بازنگری سیستماتیک، روش‌های مختلف ریکاوری پس از تمرین مورد ارزیابی قرار گرفت:

کشش استاتیک (SS)
ریکاوری فعال (AR) از جمله دویدن یا ورزش زیر حداکثری
استراتژی های مختلف غوطه وری در آب سرد (CWI)
آب درمانی کنتراست (CWT) یا غوطه وری گرما خنثی (TWI)
ارتعاش کل بدن (WBV)
یک روش ترکیبی، که شامل CWI و AR1 و یک درمان آبگرم است، بر اساس گرما درمانی متناوب و سرما درمانی، استفاده از سونا، CWI و جکوزی

اثرات استراتژی های بازیابی پس از ورزش

استراتژی‌های بهبودی مختلف از نظر تأثیرات آنها بر بازیکنان جوان فوتبال در متغیرهای عملکردی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت.

اثرات استراتژی های ریکاوری بر عملکرد عصبی عضلانی:

عملکرد عصبی عضلانی شامل تمام جنبه های مربوط به کنترل سیستم عصبی فعال شدن ماهیچه ها و عواملی است که به عملکرد کاربردی حرکتی کمک می کند. نتیجه گیری های متفاوتی در این زمینه صورت گرفت:

به نظر نمی رسد کشش ایستا برای بازیابی عملکرد عصبی عضلانی موثر باشد، زیرا آسیب عضلانی را تشدید می کند.
هر دو AR و CWI ممکن است عملکرد عصبی عضلانی را به میزان بیشتری نسبت به SS بهبود بخشند.
عملکرد عصبی عضلانی را می توان با استفاده از CWT، CWI یا یک روش بهبود ترکیبی (CWI و AR) بهتر حفظ کرد.

مزایای مداخله AR اعمال شده 48 ساعت پس از یک مسابقه ممکن است تولید نیروی عضله خم کننده زانو را در سطح بالاتری در مقایسه با یک جلسه تمرین ویژه فوتبال بازگرداند و خطر آسیب را در دوره پس از بازی کاهش دهد.

به طور خلاصه، پروتکل های غوطه وری در آب ممکن است مزایای غیر قابل توجهی برای عملکرد بازیکنان جوان فوتبال در طول دوره نقاهت ایجاد کند، اگرچه مشخص نشده بود که آیا هر یک از روش های بهبودی تجویز شده بهتر بوده است یا خیر. WVB همچنین می‌تواند گزینه معتبری باشد، و اگر عملکرد عصبی عضلانی هدف اصلی تجویز استراتژی بهبودی است، توصیه می‌شود از کشش استاتیک SS استفاده نکنید.

اثرات استراتژی های بازیابی بر عملکرد دویدن مسابقه:

فقط بازیکنان پس از PHV (پیک سرعت بالا) خستگی ناشی از مسابقه را در عرض 48 ساعت تجربه می کنند، همانطور که با کاهش عملکرد دویدن مسابقه در طول مسابقه بعدی مشهود است، و بنابراین نیاز به مداخلات ریکاوری دارند، در حالی که اجرای استراتژی های بازیابی پس از مسابقه در قبل از مسابقه. PHV مشکوک است.

در این زمینه، یک توالی اسپا (سونا، جکوزی/هیدروماساژ، و CWI) در بازیکنان پس از PHV در روز بعد از مسابقه اعمال می‌شود ممکن است تأثیر مفیدی بر دویدن با شدت کم، مسافت دوی سرعت، حداکثر سرعت مسابقه، تعداد کل اسپرینت‌ها داشته باشد. ، و تعداد سکانس های تکراری سرعت در طول مسابقه دوم.

علاوه بر این، CWI برای اهداف ریکاوری در بازیکنان جوان فوتبال بهتر از TWI است، زیرا می تواند حفظ بهتر فاصله دویدن مسابقه را در مسابقات بعدی افزایش دهد.

اثرات استراتژی های بازیابی بر عملکرد خاص فوتبال

حتی اگر تأثیر دقیق استراتژی‌های ریکاوری مختلف بر عملکرد فوتبال خاص مورد توجه قرار نگرفته است، توصیه می‌شود از روابط عمومی در طول جلسات تمرینی که نیاز به تمرین‌های مکرر با شدت بالا دارند، استفاده شود.

اثرات استراتژی های بهبودی بر پاسخ های فیزیولوژیکی

برای کاهش EIMD (آسیب عضلانی ناشی از ورزش) و پاسخ التهابی در بازیکنان جوان فوتبال، استراتژی‌های مختلف غوطه‌وری در آب، AR و SS مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

CK III (ایزوآنزیم مرجع برای تشخیص و ردیابی آسیب عضلانی) می تواند پس از جلسات تمرینی در روزهای متوالی افزایش یابد، اما این افزایش در هنگام استفاده از CWI یا CWT در مقایسه با PR به طور قابل توجهی کمتر است و تأثیر قابل توجهی بر اسید اوریک، لکوسیت ها و رتیکولوسیت ها و هموگلوبین ندارد.

ثابت شده است که هر دو CWI و AR پاسخ CK را در یک دوره 48 ساعته در مقایسه با SS معمولی کاهش می دهند.

CWI یا TWI در کاهش پاسخ التهابی در دوره 24 ساعته پس از ورزش شدید موثر نیست.

ممکن است یک روش ترکیبی (CWI + AR) بین مسابقات فوتبال اعمال شود

القای HR بالاتری نسبت به CWT و SS، با پاسخ های HR در CWT در مقایسه با SS بالاتر

به طور خلاصه، پاسخ‌های نشانگر زیستی EIMD زمانی که استراتژی‌های غوطه‌وری در آب و AR برای اهداف بازیابی اعمال می‌شوند، احتمالاً ضعیف می‌شوند، اما به نظر می‌رسد SS بی‌اثر باشد. در مورد فرآیندهای التهابی، مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا مشخص شود کدام استراتژی اثرات مثبتی را نشان می دهد زیرا هیچ استراتژی به عنوان بهترین گزینه برای تعدیل این پاسخ شناسایی نشده است. در نهایت، در نظر گرفتن این نکته مهم است که استراتژی‌های AR و غوطه‌وری در آب ممکن است پاسخ HR و در نتیجه عملکرد فوتبال را تغییر دهند.

اثرات راهبردهای بهبودی بر پاسخ های روانی

چندین روش برای کاهش DOMS (درد عضلانی با شروع تاخیری) و درک خستگی در بازیکنان جوان فوتبال به کار گرفته شده است.

با توجه به تضعیف DOMS، مشاهده شده است که WBV در ترکیب با یک پروتکل خنک کردن سنتی (SS) درد عضلانی ناشی از تلاش ویژه فوتبال را در بازیکنان سطح بالا در مقایسه با SS را کاهش می دهد.

هنگام مقایسه اثرات مداخلات بازیابی بر روی DOMS، AR و CWI اثرات قابل توجهی بیشتری نسبت به SS نشان دادند اما هیچ تفاوتی بین AR و CWI مشخص نشد.

بازیکنانی که در معرض CWI قرار گرفته‌اند معمولاً درک کمتری از خستگی را در مقایسه با PR، CWT و TWI بعد از جلسات تمرینی یا در طول مسابقات گزارش کرده‌اند.

یک روش ترکیبی (CWI + AR) همچنین ممکن است باعث بهبود درک نسبتاً بالاتر بلافاصله پس از جلسه بازیابی نسبت به CWT و SS شود، و SS بدترین روش برای بهبود درک شده در نظر گرفته می‌شود.

با توجه به نتایج ذکر شده در بالا، DOMS ممکن است در بازیکنان جوان فوتبال با استفاده از WBV، CWI و AR کاهش یابد، اما نه با SS، در حالی که درک خستگی ممکن است عمدتا با CWI کاهش یابد، زیرا AR یا SS هیچ نتایج مثبتی ندارد.

کاربردهای عملی و نتیجه گیری روش های ریکاوری بازیکنان جوان فوتبال:

 

شواهد علمی بیشتری برای حمایت از نتایج ثابت در مورد روش دیگر بهبودی و ریکاوری در بازیکنان جوان فوتبال ضروری است. با این حال، بسته به نیاز هر بازیکن و هدف اصلی استراتژی بازیابی، می‌توان آن روش‌هایی را انتخاب کرد که مزایای آنها را خلاصه کرده‌ایم، بنابراین نسخه بازیابی را فردی می‌کنیم:

عملکرد عصبی عضلانی را می توان با استفاده از WVB بازیابی کرد اما نه با SS، و پروتکل های غوطه وری در آب نیز ممکن است مفید باشند، اما اثرات مثبت آنها قابل توجه نیست و بهترین روش غوطه وری در آب را نمی توان مشخص کرد.

نگهداری عملکرد بازی ممکن است با استفاده از پروتکل های غوطه وری در آب به دست آید اما هیچ روش بازیابی دیگری بررسی نشده است.

هنگامی که غوطه وری در آب و AR اعمال می شود، پاسخ های EIMD و التهابی می توانند به طور مثبت تحت تأثیر قرار گیرند، اگرچه به نظر می رسد SS بی اثر باشد.

پاسخ‌های ادراکی نیز با CWI و WVB بهتر به نظر می‌رسد، اما نتایج متناقضی در هنگام اعمال AR یافت شده است و SS هیچ تاثیر مثبتی نداشت.

در نهایت، در نظر گرفتن این نکته مهم است که AR ممکن است پاسخ HR و عملکرد خاص فوتبال را تغییر دهد.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.