رسانه های چاپی یا print media

 [stextbox id=”alert”]در نوشته های قبل به رسانه به عنوان چتر اشاره کردیم. در مطلب دیگری نیز به نقش رسانه در بازاریابی و تبلیغات نیز پرداختیم. لطفا قبل از مطالعه ی این درس، آن دو درس قبلی را بخوانید[/stextbox]

رسانه های چاپی آن چیزی که ما مطلبی را روی متریال و موادی چاپ کنیم، بعنوان رسانه ی چاپی انتخاب می شوند.

مثل روزنامه

مجله

کاغذ پست

خودکاری که بر روی آن آرم شرکت بصورت برچسب درج شده است.

تی شرت

کلاه که پیام شرکت یا لوگو روی آن چاپ می شود.

ما در این نوشته به رسانه ی چاپی روزنامه و مجله اختصاص می پردازیم.

یکی از ویژگی های رسانه های چاپی دائمی permanent بودن آن ها است. یعنی شما وقتی روزنامه ای می خرید، میتوانید آن را نگه دارید و بعدا پیام را بارها و بارها نگاه کنید.

بروشورها و کتابچه هایی که نیروهای فروش نزد مشتری می گذارند که به آنها collateral می گویند. رسانه های چاپی دیگری نیز داریم، همان آموزش هایی که داخل شرکت وجود دارد. یا رسانه ی چاپی دیگری مثل گزارشاتی که شرکت ها به سازمان هایی مثل بورس میدهند.

روزنامه ها را بعنوان یک رسانه چاپی بهتر بشناسیم

روزنامه در رسانه های چاپی، یکی از بهترین این رسانه ها است.

ما قبلا روزنامه هایی داشتیم که روزانه منتشر می شدند و با کاهش مخاطب مواجه شدیم. یکی از دلایل آن اینترنت و کاهش نرخ مطالعه است. یکی از دلایل دیگر هم گسترش شبکه های اجتماعی و پیام رسان است که اخبار و اطلاعات را سریعتر به مخاطبین ارسال می کند.

امروزه روزنامه های هفتگی بهتر فروش می روند. روزنامه های قومی یا ethnic  نیز داریم. روزنامه ها با برخی از فعالیت ها مثل اختصاص ستونهایی به افراد معروف و نویسنده های مشهور جامعه و همچنین طرح ها و تصاویر و جنس بهتر کاغذی که استفاده می کنند، خود را در حال طراحی مجدد می بینند.

روزنامه از نظر فرمت و ویژگی:

 [stextbox id=”info”]

روزنامه در قطع کامل: مثل روزنامه همشهری یا اقتصاد

روزنامه در نیم قطع:  مثل روزنامه هایی که اطلاعات زیادی را در چند صفحه به صورت فشرده در اختیار خوانندگان مترو قرار می دهند. روزنامه هایی که نصف کاغذ معمول هستند

:به ترتیب

broadsheet

tabloids

[/stextbox]

تبلیغات در روزنامه ها:

تبلیغات طبقه بندی شده یا classified ad  که در آن ما تبلیغات کسب و کار کوچک و محلی را داریم، در واقع این مشتریان هستند که خودشان را تبلیغ می کنند. این تبلیغات در یک فضای کوچک و کلمه ای است و عمدتا بصورت بخشی می باشد. منظور از بخشی بودن این است که ما تبلیغ خودرو را در زیر مجموعه ی خودرو انجام میدهیم. هزینه ای که برای این تبلیغات می پردازید بابت تعداد تکرار، عرض و طول، تعداد کلماتی که استفاده می شود.

تبلیغات گرافیکی در روزنامه یا classified display ads  در واقع ما همان تبلیغ مرحله ی اول را داریم، با یک تفاوت که از فونت ها و گرافیک خیلی ساده بهره می بریم. مثلا تبلیغات قلم چی که فونت درشت تری را انتخاب کرده اند.

تبلیغات نمایشی که ما در روزنامه های ورزشی و اقتصادی و سیاسی زیاد می بینیم. مثلا صفحه ی دوم روزنامه ی خبر ورزشی دارای نصف صفحه محتوا و خبر است و نصف دیگر بین دو کسب و کار تقسیم شده و در آن تبلیغ دارند. اینجا امکان کارهای گرافیکی بیشتری مهیا است. امکان استفاده از فضای سفید و استراحت چشم وجود دارد و همچنین میتوان عکس های بزرگ تر قرار داد. اما اینجا برای اینکه دیده شویم باید با دو رقیب مقابله کنیم، یکی محتوا و خبری است که منتشر می شود و دومی رقیب ما که در کنار تبلیغ ما، تبلیغ دارد. یعنی ممکن است که انقدر محتوا جذاب است که دیگر کسی بعد از خواندن آن به تبلیغ توجه نمی کنند.

بسیاری از روزنامه ها استاندارد فضای تبلیغ  standard advertising unitدارند. و بر اساس آن قیمت گذاری می کنند.

نوع دیگری که معمولا کسب و کارهای محلی انجام میدهند، تبلیغاتی است که با قرار دادن تراکت که معمولا این تراکت با خودش کوپن دارد تا مشتریان آن را داخل روزنامه می بینند و دور نریزند و به آن توجه کنند. در دنیا به این صورت است که شما این تراکت ها را چاپ می کنید و آنها را به دفتر روزنامه می دهید. پولی که از بابت این تراکت ها از شما دریافت می شود، معمولا براساس تعداد تراکتی است که در داخل روزنامه ها قرار می گیرد. در ایران ما معمولا با دادن مبلغی جزئی از دکه ی محل می خواهیم تا این تراکت ها را در داخل روزنامه ها قرار دهند.

[huge_it_slider id=”3″]

پاسخ دهید