چگونه به عنوان مربی فوتبال از خود مراقبت کنید

چگونه به عنوان یک مربی فوتبال از خود مراقبت کنید

به عنوان مربی، ما به درستی سلامت بازیکنان را در قلب هر کاری که انجام می دهیم در اولویت قرار می دهیم. اما، سعید رنجبر مربی فوتبال  می‌گوید، به همان اندازه مهم است که مراقب خودمان به عنوان مربی نیز باشیم.

در حالی که ما در حال بیدار شدن با این واقعیت هستیم که مربیان، مانند بازیکنان، باید از سلامت روان و رفاه خود مراقبت کنند، هنوز راه زیادی برای تبدیل شدن آن به یک اولویت صنعتی وجود دارد.

با این حال، مهم است که در حرفه ای که همیشه از ما مراقبت نمی کند، تمام تلاش خود را برای مراقبت از خود انجام دهیم.

در اینجا چند ایده وجود دارد که ممکن است به شما در انجام این کار کمک کند.

درک کنید که چرا مربیگری می کنید
هرکسی به دلایلی وارد مربیگری می شود.

ممکن است شما بازی کردن فوتبال را متوقف کرده اید اما می خواهید در بازی بمانید، می خواهید به جامعه خود کمک کنید یا اینکه فرزند شما شروع به بازی کرده است و باشگاه به داوطلبانی برای کمک به اداره تیم نیاز دارد.

درست است که همه به دلایلی در مربیگری می مانند. امیدوارم از آن لذت ببرید یا از آن بهره زیادی ببرید.

شاید این به شما کمک می کند تا مهارت هایی را توسعه دهید که از شما در سایر زمینه های زندگی پشتیبانی می کند. یا، شاید، احساس می کنید اگر این کار را نمی کردید، چه کسی دیگری این کار را انجام می داد؟

دلایل شما هر چه که باشد، داشتن درک درستی از آنها به شما پایگاهی محکم برای مراجعه و تصمیم گیری می دهد.

واضح ترین سوالی که باید از خود بپرسید این است: آیا دلایل شما مثبت است؟ اگر مربیگری را برای درگیر ماندن در بازی شروع کردید، آیا از ادامه دادن به بازی لذت می برید؟

اگر به دلیل اینکه احساس می کنید تیم به شما وابسته است به مربیگری ادامه می دهید، آیا این دلیل موجهی است؟ آیا در مورد خود منصف هستید؟ شما هم سزاوار لذت بردن از آن هستید.

از عقب نشینی نترسید

احتمالاً این چیزی نیست که من در اوایل این قطعه از آن دفاع کنم، اما مطمئن نیستم که به اندازه کافی آن را بگوییم: اگر مربیگری به شما خدمت نمی کند، نترسید که از آن عقب نشینی کنید.

من یک دوست خوب دارم که این کار را انجام داده است و به این نتیجه رسیده است که مربیگری دیگر برای آنها مناسب نیست. واقعاً شجاعانه است که به خودتان اعتراف کنید و به خودتان اجازه دهید مربیگری را متوقف کنید.

فوتبال به جایی نمی رسد – اگر می خواهید در آینده به آن بازگردید، آنجاست. و اگر این کار را نکنید، این نیز اشکالی ندارد.

چیزی که من از تماشای اینکه دوستم مربیگری نمی کند یاد گرفتم این است که دیگران واقعاً سریع می گویند “به زودی برمی گردی” یا “فقط باید باشگاه مناسب خود را پیدا کنی”.

در حالی که هرگز بد نیت نبودند، اما این نوع نظرات لزوماً فضایی برای تجربیات شخصی که مربیگری را متوقف می کند، نمی دهد.

بنابراین اگر می خواهید مربیگری را کنار بگذارید، کمی به خودتان لطف کنید. و اگر دیدید دیگران این کار را انجام می دهند، این لطف را به آنها نیز بدهید.

تعادل را بررسی کنید

برای کسانی که به مربیگری فوتبال ادامه می دهند، این ایده خوبی است که اندازه گیری کنید که مربیگری چگونه بر شما تأثیر می گذارد. اساسا: آیا قسمت های خوب بیشتر از بد است؟

حتی می توانید آن را در تلفن خود ردیابی کنید یا آن را یادداشت کنید. بعد از هر تمرین یا بازی که مربیگری می‌کنید، یا هر بار که برای انجام برنامه‌ریزی با مدیر می‌نشینید، عددی را در مقیاس 1-10 انتخاب کنید تا نشان دهد که چه احساسی دارید. همچنین ممکن است زمینه ای را به دلیل انتخاب آن شماره اضافه کنید.

کوچینگ یا مربیگری نیز مانند هر چیز در زندگی، فراز و نشیب های خود را خواهد داشت. زمانی که در حال صعود هستید، گاهی اوقات یادآوری افت ها سخت است و بالعکس.

ردیابی فراز و نشیب ها در طول زمان به شما این امکان را می دهد که دید عینی تری از تأثیر مربیگری بر شما و زمانی که ممکن است نیاز به ایجاد تغییرات باشد داشته باشید.

نبردهای خود را اولویت بندی و انتخاب کنید

به عنوان مربی، بسیاری از ما ایده های خاصی در مورد اینکه چگونه می خواهیم کارها را انجام دهیم یا چیزهایی که باید چگونه باشند، خواهیم داشت.

داشتن چشم‌اندازی برای هدف‌گیری واقعاً مهم است – اما شناخت محدودیت‌ها و محدودیت‌هایی که با آن‌ها کار می‌کنید نیز مهم است. چیزهای زیادی در فوتبال وجود دارد که نمی توانید کنترل کنید – بازیکنان، والدین، آب و هوا، رقیبان. و شما فقط زمان و منابع محدودی برای کار روی آنچه می توانید کنترل کنید دارید.

من نمی گویم استانداردهای خود را پایین بیاورید، فقط به آنچه مهمتر است فکر کنید. این به شما کمک می کند تا اولویت بندی کنید و بدانید چه زمانی انرژی خود را خرج کنید و صرفه جویی کنید.

اگر صادق باشیم، واقعیت مربیگری این است که شاید 20 درصد آن مربوط به فوتبال باشد…»

زمانی که صرف مربیگری کرده‌ام به من آموخت که فقط می‌توانم کارهای زیادی انجام دهم. گاهی اوقات ناراحت کننده بوده است – اعتراف به این که برای انجام برخی کارها وقت ندارم، یا رها کردن چیزهایی که از آنها راضی نیستم.

اما واقع بینانه تر بودن و پذیرش محدودیت ها، ذهن من را روی چیزهایی متمرکز کرده است که مهم ترین آنها هستند و زمینه هایی که می توانم بیشترین تأثیر را روی آنها داشته باشم.

بدانید که سخت است، و این اشکالی ندارد
اگر صادق باشیم، واقعیت مربیگری این است که شاید 20 درصد آن مربوط به فوتبال است.

بقیه موارد مربوط به مدیریت، سازماندهی، کار با مردم، مدیریت رفتارها، تضمین ایمنی است – این لیست می تواند ادامه یابد.

واقعیت این است که مربیگری فوتبال واقعا سخت است. می تواند تخلیه کننده باشد. چیزهایی وجود دارد که مربیان باید با آن‌ها کنار بیایند که فوق‌العاده دشوار است، و اغلب ما در نهایت احساسات مربوط به آن چیزها را با خود به خانه می‌بریم.

مربیگری همچنین می‌تواند واقعاً افشاگر باشد – مواقعی وجود دارد که ممکن است بدترین روزی را که می‌توان تصور کرد را سپری کرده‌اید، اما عصر به تمرین بروید و در مقابل یک گروه 20 نفره از کودک بایستید تا یک جلسه را ارائه دهید.

بزرگ‌سالی بودن و نگه داشتن آن فضا در بهترین مواقع آسان نیست، چه رسد به زمانی که احساس خوبی ندارید.

اخیراً با یکی از بازیکنانم با یک حادثه سخت حفاظتی روبرو شدم و واقعاً از این موضوع ناراحت شدم. شریک من، یک کارگر جوان با تجربه فوق‌العاده، چیزی به من گفت که فکر می‌کنم هر مربی باید بشنود: «ناراحت بودن به این معنی نیست که مربی بدی هستی که نمی‌توانی از پس این چیزها بر بیایی. این بدان معناست که وضعیت دشواری است که قطعاً تأثیر خواهد داشت.»

این یادآوری واقعاً مهمی بود، زمانی که بیشتر به آن نیاز داشتم، که من نیز انسان هستم.

سعید رنجبر می‌گوید مربیگری شغل تنهایی است – ایجاد یک شبکه پشتیبانی به شما کمک می‌کند

یک شبکه پشتیبانی بسازید:

مربیگری می تواند همراه با تنهایی باشد. ممکن است مربیان زیادی را در رسانه‌های اجتماعی، دوره‌ها یا رویدادها ببینیم، اما واقعیت این است که بسیاری از کارهای مربیگری تنها هستند.

آسان است، در آن تنهایی، احساس کنید که شاید برخی از چیزهایی که می گذرانید منحصر به فرد است.

حقیقت این است که، در حالی که هیچ دو نفر هرگز تجربه مشابهی نخواهند داشت، حتماً مربیان دیگری نیز وجود خواهند داشت که چیزهای مشابهی را پشت سر گذاشته اند یا در حال گذراندن آن هستند.

لازم نیست یک شبکه پشتیبانی گسترده باشد – می‌تواند یک یا دو نفر باشد که می‌توانید ایده‌های خود را به اشتراک بگذارید، داستان‌ها را با آنها به اشتراک بگذارید و اعتماد کنید تا در صورت نیاز به شما گوش دهند.

همچنین لازم نیست که کاملاً از مربیان تشکیل شده باشد – دیدگاه‌های مختلف خارج از «حباب» فوتبال می‌تواند واقعا مفید باشد و در مواقعی که به آن نیاز دارید به شما حسی از پایه و واقعیت بدهد.

مرزهای خود را برای خود تعیین کنید
راستش گفتن این یکی خیلی راحت تر از انجامش است.

اگر با خودتان درمورد اینکه چقدر زمان برای تعهد دارید، می‌خواهید چه کاری انجام دهید، و چگونه آن را انجام می‌دهید، روشن نیستید، به راحتی می‌توانید به چیزهایی که نباید به شما مربوط باشد کشیده شوید.

این بدان معنا نیست که نباید یا نمی توانید کمک کنید – یا در جایی که می توانید مطرح کنید – اما باز هم باید محدودیت های خود را درک کنید تا خود را سالم نگه دارید.

این ممکن است به مقدار مشخصی از مدیریت نیاز داشته باشد – به اشتراک گذاشتن با هیئت مدیره، کمیته یا مدیریت باشگاه در مورد آنچه که می توانید و مایل به انجام آن هستید، یا گفتگوهای سخت در مورد کاری که انجام می دهید و اینکه آیا این کار درازمدت امکان پذیر است یا نه.

“حمایت از دیگران آسان است – با این حال وقتی سعی می کنیم این کار را برای خودمان انجام دهیم، دچار لغزش می شویم…”

معمولاً حمایت از دیگران بسیار آسان است، با این حال وقتی سعی می کنیم این کار را برای خود انجام دهیم، دچار لغزش می شویم. یک شریک مسئولیت پذیر می تواند برای حمایت از این امر واقعا مفید باشد.

آیا می‌توانید کسی را پیدا کنید که بتواند ارزیابی صادقانه‌ای از کاری که انجام می‌دهید به شما بدهد و از شما حمایت کند تا در مورد آن صحبت‌های سختی داشته باشید؟ و آیا می توانید همین کار را برای آنها انجام دهید؟

بپرسید: بازیکنان من چه می گویند؟
این سوالی است که من بیشتر از خودم می پرسم.

من با گروهی از پسران زیر 14 سال کار می کنم و برای من فوق العاده مهم است که ارزش خود را بدانند، حد و مرزهای خود را مشخص کنند، خودشان را بیان کنند که چگونه نیاز دارند، و واقعا درک کنند که برایشان ارزش و قدردانی می شود.

چگونه می توانم همه اینها را به بازیکنانم موعظه کنم اگر آن را در اعمال خود منعکس نکنم؟ آنها باید به همان اندازه که به آنها گفته می شود این چیزها را الگوبرداری کنند.

واقعاً ناراحت کننده است که به این طریق نور کانونی را به خودم بتابانم، و می دانم که سفر طولانی خواهد بود، اما متوجه شده ام که در لحظات چالش برانگیز به من کمک می کند.

بدانید که همه ما فقط بهترین کار خود را انجام می دهیم
خیلی آسان است که به مربیان دیگر نگاه کنید و فکر کنید که آنها همه چیز را مرتب کرده اند.

چیزی که از صحبت با صدها مربی مختلف در چند سال گذشته آموخته ام این است که این هرگز درست نیست. هر مربی مبارزات منحصر به فردی دارد، حتی اگر اینطور به نظر نرسد.

در واقع نوشتن در مورد سلامت روانم در قطعاتی مانند این، یا اشتراک گذاری مطالب در مورد آن در پادکست ها یا مصاحبه ها بسیار آسان است. با این حال، صحبت کردن با یک دوست یا همکار در مورد آن با جزئیات بیشتر، واقعاً سخت است.

یک بار در این فصل جسارت را به دست آوردم و به کمک مربی خودم گفتم: «من در فضای خوبی نیستم.

من به رهبری نیاز دارم.» برای من ناراحت کننده است، اما یک قدم بزرگ.

بنابراین امیدوارم این را نخوانید و فکر نکنید که من همه چیز را مرتب کرده ام. در عوض، امیدوارم برخی از چیزهایی که یاد گرفتم و در طول مسیر یاد می‌گیرم، مفید باشد.