استعدادیابی در فوتبال

در این مطلب قصد داریم مهمترین تحقیقات در زمینه استعدادیابی در فوتبال را مورد بررسی قرار دهیم. تحقیقات نشان میدهند که هشت شاخص باید در ارزیابی استعداد فوتبال در نظر گرفته شود که شامل”بلوغ، توانایی های فیزیولوژیکی، مهارت های فنی، مهارت های تاکتیکی، ویژگی های روانی–اجتماعی،تمرین عمدی، عوامل ژنتیکی و زمینه “می باشند. در ذیل به بررسی  این عوامل بصورت جداگانه میپردازیم.

بلوغ:
به گفته پیرسون، ناتون و تورود (2006)، پارامترهای فیزیکی به دلایل بیشتری برای شناسایی استعدادها قابل اعتماد نیستند: تنوع زیاد در پتانسیل رشد در بین بازیکنان در دوران بلوغ، تفاوت وزن بین نوجوانان زودرس و اواخر بلوغ،  وچربی بدن که می توان از طریق فعالیت بدنی و تغذیه اصلاح کرد. متأسفانه، بسیاری از کسانی که با استعدادیابی در میان بازیکنان جوان فوتبال سر و کار دارند، به شدت تحت تأثیر ویژگی های فیزیکی و دوره بلوغ کودکان هستند که فرآیند انتخاب را بسیار ذهنی می کند. .

قابلیت های فیزیولوژیکی:
ظرفیت هوازی: بیان شده در مقادیر مطلق (به ازای هر کیلوگرم توده بدن) که در نوجوانی افزایش می یابد. با این حال، بهبود آن باید در تست های استقامت، در زمین تایید شود. تمرین ظرفیت هوازی نوجوانان به توانایی اولیه شرکت کنندگان، رعایت برنامه تمرینی و همچنین کیفیت و مدت تمرین بستگی دارد.
ظرفیت بی هوازی: تمرین قدرت عضلانی، رابطه ابعاد بدن و ظرفیت بی هوازی، و همچنین رشد غیرخطی در دوران نوجوانی
قدرت: به عواملی مانند هورمون ها (سرم تستوسترون) و اندازه بدن مربوط می شود و بیشتر با انجام تمرینات خوب تقویت می شود. بنابراین، نتایج حاصل از تست قدرت نوجوانان، پیش‌بینی‌کننده‌های مشکل‌ساز برای عملکردهای ورزشی در بزرگسالی هستند.

مهارت های فنی(تکنیکی):

توانایی فنی نه تنها شامل اجرای صحیح یک عنصر فنی (پاس دادن، توقف، دریافت، شوت زدن) بلکه انطباق با رفتار حرکتی نسبت به موقعیت واقعی باتوجه به ماهیت میدان، باد، سرعت و جهت توپ، است. بنابراین حاوی عناصر حسی (ادراک بیرونی، احساسات جنبشی و تعادل حس عمقی) و درک منطقی از موقعیت است‌.
حافظه عملکرد: توانایی کشف مجدد موثرتر اطلاعات مربوط به فوتبال از حافظه.
اسکن بازی: توانایی نگاه مستمر به جنبه های مهم بازی.
پیش بینی: ظرفیت پیش بینی دقیق بر اساس وضعیت و/یا اقدامات حریف.

مهارت های تاکتیکی:

مهارت های تاکتیکی که وابسته به مهارتهای شناختی بیشتری است را به دودسته زیر طبقه بندی کردند:
دانش اعلامی: دانستن قوانین و اهداف بازی
دانش رویه ای: دانستن اینکه چه کاری باید در زمان مناسب انجام شود.

ویژگی های روانی_اجتماعی:

برخی از مهارت های روانی-اجتماعی مورد نیاز برای بهبود عملکرد بازیکنان فوتبال :
آگاهی: توانایی درک آنچه برای من و دیگران اتفاق می افتد.
انگیزه: ویژگی های شخصی، مانند اشتیاق، نگرش حرفه ای؛
ویژگی های خاص: ویژگی های شخصی، مانند آموزش، رقابت، و…
محیط: عناصر زمینه مانند سایر افراد مهم(دوستان،خانواده، همکارا)، و فرهنگ بازی.

ژنتیک:
عملکرد ورزشی را می توان یک فنوتیپ پیچیده و چند عاملی در نظر گرفت. برای دستیابی به عملکرد ورزشی، از نمایه پیش‌بینیDNAمی‌توان برای کمک به انتخاب و توسعه برنامه‌های تمرینی و تغذیه‌ای سفارشی استفاده کرد. پروفایل پیش‌بینی DNA می‌تواند ورزشکارانی را که بالقوه یا خطر آسیب دیدگی دارند شناسایی کند و به حداکثر رساندن پتانسیل و بهبود عملکرد ورزشی کمک کند.

در این مطلب تلاش داشتیم مهمترین عوامل در زمینه استعدادیابی در فوتبال را که در هشت شاخص دسته بندی شده اند را مورد بررسی قرار دهیم. از یک سو، همه این شاخص ها – عناصر جسمی، فیزیولوژیکی، روانی-اجتماعی، ادراکی، فنی و تاکتیکی به عنوان عوامل موثر بر برنامه های استعدادیابی شناسایی شده اند. از سوی دیگر، زمینه ای که فرآیند یادگیری مربی در آن صورت می گیرد، همچنین تکنیک های آموزشی و میزان تمرین نیز از ویژگی های مهم در این فرآیند هستند.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.