صدای مربیان فوتبال | مراحل مختلف | خولن گوئررو

صدای مربیان فوتبال | مراحل مختلف | خولن گوئررو

یوپ هاینکس با ایده ها و روش های مدرن به باشگاه اتلتیک آمد.

“سونا؟ و جکوزی… برای چی؟» بازیکنان مدام از یکدیگر سوال می پرسیدند، زیرا ما از تغییراتی که در لزاما، زمین تمرین، زیر نظر یوپ ایجاد شد، بسیار شگفت زده شدیم. او از آلمان آمده بود و در آنجا مربیگری بایرن مونیخ و بوروسیا مونشن گلادباخ را بر عهده داشت. او این نوع امکانات را برای ریکاوری و استراحت بازیکنان آورده است.

زیر نظر یوپ، اولین حضورم را در تیم اصلی انجام دادم. او چند هفته قبل از پایان فصل 1991/92 وارد بیلبائو شده بود و چندین بازی بیلبائو ب – تیم دوم باشگاه اتلتیک را تماشا کرد. در نتیجه گروهی از ما جوانان در سال 92 با تیم اول پیش فصل انجام دادیم.

نمی‌دانم تصمیم به جذب این همه بازیکن از تیم دوم توسط او گرفته شده است یا باشگاه. واقعیت این است که من زمانی که هنوز در سطح جوانان بودم، در سن 18 سالگی، قرار بود پیش فصل را با تیم اول انجام دهم. احساس عدم اطمینان زیادی داشتم، زیرا احساس می کردم خیلی جوان تر از آن بودم که به طور کامل وارد یک محیط حرفه ای شوم. تیم اول اتلتیک با این حال، از همان ابتدا، همه چیز برای من خیلی خوب پیش رفت.

در اولین بازی دوستانه ای که بازی کردیم، گل زدم و با گذشت پیش فصل، یوپ دقایق بیشتری به من داد. او حتی من را برای چند بازی در ترکیب اصلی قرار داد. همه چیز خیلی سریع بود، به طوری که من در اولین بازی لیگ مقابل کادیز در 6 سپتامبر 1992 شروع کننده بودم. این تاریخ و مسابقه ای بود که هرگز فراموش نمی کنم. ما در ورزشگاه خود، سن مامس، 2-1 پیروز شدیم.

من به یاد ندارم که او مربی ای باشد که در تمرینات با بازیکنان صحبت می کرد، اما تاثیر بسیار مثبتی داشت.

یوپ نه تنها لزاما را تغییر داد. او همچنین یک مدل جدید از بازی آورده است. بسیار متفاوت از سنت باشگاه.

اتلتیک همیشه سبک مستقیم تری از فوتبال بازی می کرد، با توپ های بلند، ضربه های سر و به دنبال بردن توپ دوم. در آن سبک احساس راحتی می کردم. گواه این است که من در تمام رده های جوانان پیشرفت کردم.

یوپ می‌خواست یک بازی پیچیده‌تر را انجام دهد، با این هدف که با تسلط بر توپ، کنترل مسابقه را در دست بگیرد و از آنجا یک تیم تهاجمی باشد. بازی من در مورد صعود از خط دوم خط میانی بود و با این استراتژی خیلی راحت بودم.

گوئررو اولین بازی خود را برای اتلتیک در 18 سالگی و تحت مدیریت هاینکس انجام داد.

از نحوه رهبری گروه هم خوشم آمد. به خاطر نمی آورم که او مربی ای باشد که در تمرینات با بازیکنان زیاد صحبت می کرد، اما به خاطر شخصیتش تاثیر بسیار مثبتی روی همه ما گذاشت. او به تیمی آمد که در فصول اخیر با مشکل مواجه شده بود و با او در دو دوره مختلف او به نتایج بسیار خوبی دست یافتیم.

در دوره اول، بین سال های 1992 تا 1994، ما در فصل دوم به جام یوفا راه یافتیم. و در مرحله دوم، از سال 2001 تا 2003، او همچنین نتایجی را که در سال‌های گذشته داشتیم بهبود بخشید.

“در این موارد، همانطور که همیشه در مورد یک تیم اتفاق می افتد، مربیان اولین کسانی هستند که هزینه را پرداخت می کنند.”

من همان احساسات خوب را با خاویر کلمنته، که از سال 1992 تا 1998 سرمربی تیم ملی اسپانیا بود، داشتم. خاوی مردی است که در اتلتیک همه چیز بود – یک بازیکن در باشگاه، یک مربی و البته یک هوادار. بنابراین او مرا کاملاً می شناخت.

وقتی به تیم ملی آمد، شروع به تغییر نسل کرد. در ژانویه 1993 او چندین بازیکن زیر 21 ساله را برای اولین بازی خود با تیم بزرگسالان – در میان آنها – در یک بازی دوستانه مقابل مکزیک در لاس پالماس دعوت کرد.

از آن زمان به بعد، من در همه دعوت‌های خاویر کلمنته بودم. او من را در حالی که تنها 20 سال داشتم به جام جهانی 1994 آمریکا برد و سپس به یورو 96 و جام جهانی 1998 رفت.

در مورد سبک بازی، یوپ و خاوی بسیار متفاوت بودند، زیرا در تیم ملی اسپانیا ما به دنبال پایان بالاتر از چیزهای دیگر بودیم. اما ایده جاوی به خوبی با بازی من همخوانی داشت. از خط دوم برای شوتزنی یا کمک به هم تیمی می آید.

در اتلتیک مربیان دیگری از جمله خاویر ایرورتا داشتم. همه چیز با سرمربیگری او در فصل 1994/95 خوب پیش می رفت – من واقعاً نمی دانم چرا جو بدی ایجاد شد، اما در نهایت همه چیز را تحت تأثیر قرار داد. در این موارد، همانطور که همیشه در مورد یک تیم اتفاق می افتد، مربیان اولین کسانی هستند که هزینه را پرداخت می کنند.

“تغییرات در باشگاه های دیگر کمتر آسیب زا هستند، زیرا آنها می توانند بازیکنان را از هر جایی انتخاب کنند.”

در اواسط آن فصل، خوزه ماریا آمورورتو وارد شد. اگر درباره یوپ و خاوی به عنوان مربیانی که برای من مهم بودند صحبت کنم، نمی توانم خوزه ماریا را فراموش کنم. قبل از اینکه مربی اتلتیک شود، در مراحل مختلف با او بودم – اولین بار در زیر 19 سال، زمانی که جام را بردیم. او همچنین دستیار یوپ بود، بنابراین ما هر یک را می شناختیم.

زمانی که او تیم اصلی را بر عهده گرفت خیلی خوب بود.

خوزه ماریا مربی با رویکردی جدید از نظر درک بازی و رساندن ایده خود به بازیکن بود. او مدام به ما می گفت: «شما باید بدانید که کارها به خاطر آن انجام نمی شود، بلکه همیشه دلیلی وجود دارد.

همچنین دراگوسلاو استپانوویچ بود که جانشین خوزه ماریا شد. او یک پسر عالی بود – بسیار سرگرم کننده.

“Stepi” نیز در همین راستا دنبال شد و کارهای جدیدی انجام داد. ما بارها با سه بازیکن در عقب بازی کردیم، مدافعان کناری بسیار پیشرفته و وینگرها بسیار باز – درست مثل یوهان کرایف در بارسلونا. با این حال، او در زمانی که تغییر نسل نسبتاً ناگهانی در اتلتیک رخ داد، خود را در آنجا یافت.

“وقتی یک چهارشنبه شب در اروپا و یک بازی آخر هفته لالیگا بازی می کنید، باید استراحت کنید. غیرممکن است که همه چیز را انجام دهید.”

تغییرات در باشگاه های دیگر کمتر آسیب زا هستند، زیرا آنها می توانند بازیکنان را از هر جایی انتخاب کنند. اما با اتلتیک، روند تغییر تیم متفاوت است، زیرا فلسفه باشگاه با بقیه متفاوت است. آنها فقط بازیکنانی از آکادمی جوانان و کشور باسک به میدان می‌آورند که شانس یافتن بازیکنان را کاهش می‌دهد و تغییر را دشوارتر می‌کند.

پس از آن زمان شروع به تغییر کرد. وقتی من اولین بازی ام را انجام دادم، شما هفته ای یک بازی لیگ انجام می دادید و رقابت های اروپایی بازی های کمتری داشت – عمدتاً مسابقات حذفی. این با مرحله گروهی در اروپا تغییر کرد و تعداد بازی‌ها افزایش یافت و شما همچنین در لالیگا یا کوپا دل ری، گاهی اوقات در طول هفته، بازی می‌کردید. سپس به معرفی چرخش تیم پرداخت. قبلاً به استثنای مصدومیت یا محرومیت، همان 11 نفر معمولاً بازی می کردند.

به عنوان بازیکن باید خود را با آن شرایط وفق می دادیم. اما مربیان هم همینطور، چون در دهه 90 چرخش زیر سوال رفت. با این حال، هنگامی که چهارشنبه شب در مسابقات اروپایی یا کوپا دل ری، بازی آخر هفته لالیگا و همچنین با تیم ملی بازی می کنید، باید استراحت کنید. غیرممکن است که همه چیز را بازی کنیم.

هیچ چیز برای من بزرگتر از این نیست که تمام دوران حرفه ای ام را در باشگاه بازی کنم.

این همان چیزی است که در زمان لوئیس فرناندز در طول چهار سال حضورش در باشگاه از سال 1996 تا 2000 اتفاق افتاد. من در هر بازی در 11 تیم ابتدایی نبودم – همانطور که تا آن زمان معمول بود – زیرا ما باید چرخشی کار می کردیم.

چیز دیگری در آخرین دوره من به عنوان بازیکن بسیار تغییر کرد، زیرا هر کاری که در تمرین انجام دادم، بازی نکردم. حتی زمانی که یک هم تیمی به هر دلیلی در 11 تیم اصلی غایب بود، مربیان من را صدا نکردند. با وجود آن، من هرگز تسلیم نشدم. هر روز در سطح بالایی تمرین می کردم، زیرا احساس می کردم برای بازی آماده هستم. مربی اما نظر دیگری داشت.

این اتفاقات در فوتبال رخ می دهد. لوئیس فرناندز، یوپ – در دومین حضورش در اتلتیک – و ارنستو والورده همگی ایده های خود را داشتند و من به آنها احترام می گذاشتم. می توانستم گزینه جدایی از باشگاه دیگری را انتخاب کنم، اما تصمیم گرفتم به عنوان یک بازیکن اتلتیک کارم را به پایان برسانم.

من می خواستم اینطور باشد زیرا از کودکی طرفدار اتلتیک بودم. هیچ چیز برای من بزرگتر از این نبود که تمام دوران حرفه ای ام را در باشگاه بازی کنم.

“من روزنامه نگاری را دوست دارم، اما خیلی بیشتر می خواهم مربی شوم”

مدت کوتاهی پس از پایان به عنوان بازیکن، در جولای 2006، مربیگری تیم جوانان اتلتیک را آغاز کردم. همه چیز خیلی سریع بود زیرا من قبلاً تمام نشان هایم را انجام داده بودم، از 22 سالگی شروع کردم. دوره های مربیگری را به پایان رساندم زیرا روزی که بازی را تمام کردم، می خواستم برای اتفاقات بعدی آماده باشم.

لیسانس روزنامه نگاری را هم به پایان رسانده بودم. حتی زمانی که بازیکن بودم، قبلاً با رسانه ها کار می کردم: تلویزیون و رادیو و مطبوعات. وقتی فوتبال را ترک کردم، پس از چند سال مربیگری در بازیکنان جوان اتلتیک، کارهای رسانه ای بسیار بیشتری انجام دادم. زمانی در GolTV، ایستگاه رادیویی Cadena SER بودم و برای روزنامه روزانه بیلبائو El Correo می نوشتم.

گوئررو با تیم های زیر 15، 16 و 17 سال اسپانیا کار کرد، قبل از اینکه هدایت آموربیتا خوان اچورریا را بر عهده بگیرد.
اما وقتی در سال 2018 از فدراسیون فوتبال اسپانیا (RFEF) تماس گرفت تا با رده های سنی اسپانیا کار کنم، برای من مشخص بود که باید چه کار کنم. من روزنامه نگاری را دوست دارم، اما خیلی بیشتر دوست داشتم مربی شوم. بیشتر زمانی که آنها به من پیشنهاد کار تربیت بازیکنان جوان را دادند.

علاوه بر این، کار برای RFEF ثباتی را برای خانواده ام به ارمغان می آورد که در یک باشگاه نمی توانستم آن را پیدا کنم. همچنین مصادف شد با این که آن سال همه ما به مادرید نقل مکان کردیم، زیرا دخترم تحصیلات دانشگاهی خود را در آنجا شروع کرده بود.

در مورد تمایل به داشتن توپ و پرورش بازیکنان باهوشی که می دانند چگونه بازی را تفسیر کنند.

اگر برای یک باشگاه شروع به کار کردم، می‌دانستم که یک روز می‌توانی با یک تیم باشی، فردا ممکن است با یک تیم دیگر، و بعدا… چه کسی می‌داند؟ ما خانواده ای هستیم که دوست داریم با هم باشیم و من نمی خواستم آن زمان را با آنها از دست بدهم.

از نظر حرفه ای، RFEF یکی از بهترین مکان ها برای کار به عنوان مربی است. آنها کیفیت بسیار بالایی در تجزیه و تحلیل برای بازیکنان، تیم و حریف دارند. و همه اینها با سبکی مبتنی بر تمایل به داشتن توپ و پرورش بازیکنان باهوشی است که می دانند چگونه بازی را تفسیر کنند. این امر مستلزم آن است که مربی دائماً در حال یادگیری باشد، به بازیکنان آنچه نیاز دارند بدهد و بداند چگونه از تمام ویژگی های آنها استفاده کند. به هر حال، شما بهترین بازیکنان جوان اسپانیا را مدیریت می کنید.

حالا یکی هست که تمام توجهات را به خود اختصاص داده است. من در مورد لمینه یامال صحبت می کنم که با ما به مسابقات قهرمانی زیر 17 سال اروپا 2023 آمد و همچنین پائو کوبارسی. در سن 16 سالگی، هر دو در سطح فوق العاده ای برای بارسلونا بازی می کردند که همچنان به سیستم جوانان خود متعهد است.

پس از پنج سال حضور در RFEF، از سال 2018 تا 2023، احساس کردم که زمان برداشتن یک گام متفاوت فرا رسیده است: تعهد به مدیریت یک باشگاه. در تابستان 2024، پیشنهادی از Amorebieta دریافت کردم. این پروژه ای بود که دوست داشتم چون بازیکنان جوان زیادی دارند و این امکان را به من دادند که کادر مربیگری ام را بیاورم.

مهمترین چیز برای من خانواده ام است. اکنون که فرزندانم دیگر چندان به من نیاز ندارند، می توانم راهی را طی کنم که می دانم با فراز و نشیب ها و تغییرات زیادی همراه خواهد بود.

اما من آماده ام. زمانش فرا رسیده است و من برای آن تلاش می کنم.

خولن گوئررو

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاکتیک های فوتبال و کسب بینش از مربیان در بالاترین سطح، سایت های فوراستادی 4STUDY.IR و وبلاگ باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز را مطالعه کنید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، به عنوان بهترین مدرسه فوتبال کرج تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتررا به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.