روانشناسی و خودآگاهی مربیان در یادگیری ورزشکاران | FCDORFAK

مربیان نیز به نوعی ورزشکار محسوب می شوند. در دنیای امروز، آنها بخشی از نمایش هستند و مانند بازیکنان با فشار کنار می آیند. این به این دلیل است که بیشتر یادگیری بازیکنان به عملکرد مربی بستگی دارد، که در طول زندگی حرفه ای آنها چه خوب و چه بد تأثیر خواهد گذاشت. با این حال، مطالعات علمی در مورد نقش و ویژگی های مربیان رایج نیست. مشخص است که مشخصات روانی ورزشکاران قابل آموزش است، اما به ندرت می توان مطالعات مشابهی را در مورد مربیان پیدا کرد.

در سال 2017، مطالعه ای که توسط مرکز علوم ورزشی دانشگاه شفیلد انگلستان انجام شد، ویژگی های روانی مورد نیاز هر مربی را برای ایفای نقش موثر خود در بازی ها بررسی کرد. این مقاله با عنوان کاوش در ویژگی های روانشناختی پشتوانه مربیگری نخبه ورزشی انجام شد و بر این اساس بود که هر مطالعه ای باید به عوامل قابل اندازه گیری و مشاهده برسد که مطابق روش علمی است. با این حال، طبق این مقاله، بسیاری از رویدادهای نامحسوس وجود دارد که محققان نمی توانند در فرایند مربیگری متوجه آنها شوند.

پیش از این، در مطالعه ویژگیهای روانشناختی و توسعه آنها در قهرمانان المپیک، اشاره شده بود که یک مربی ممکن است بر عملکرد ورزشکاران تأثیر منفی بگذارد اگر آنها نتوانند به درستی با فشار کنار بیایند یا مانع حواس پرتی شوند. جنبه های دیگر شامل ارتباطات ضعیف، تغییرات خلقی، تمرین بیش از حد یا انتظارات غیرواقعی بود. از سوی دیگر، میزان اعتماد به نفس و دوستی با مربیان، برنامه ریزی مناسب فصل، تصمیم گیری منطقی و بازخورد نیز ارزیابی شد. توجه به اینکه راه موفقیت با حفظ آرامش هنگام کار تحت فشار و واکنش موثر در لحظات مهم امکان پذیر است. علاوه بر این، آنها معتقد بودند که اگر نمی دانند چگونه بر بحران غلبه کنند یا با استرس ورزشکاران کنار بیایند، اهداف آنها محقق نخواهد شد.

در حقیقت، در مطالعه دیگری که در سال 2018 در مجله علوم ورزشی منتشر شد و از طریق اندازه گیری غلظت کورتیزول بزاقی، مشخص شد که کیفیت رابطه بین مربی و بازیکنان آنها مستقیماً با عملکرد ارتباط دارد. اگر هر دو به یکدیگر نزدیک بودند، خستگی کمتری گزارش می شد.

مطالعه ای در انگلیس انجام شد با ارزیابی هشت مربی مرد و چهار مربی زن – که همه آنها متخصصان نخبه بودند انجام شد. نتایج برای بیان نه ویژگی روانشناختی مطلوب برای هر مربی که مفید بود به شرح زیر است.

نگرش: از یک سو، این ویژگی مبتنی بر داشتن مهارت های رهبری، تصمیم گیری های سخت و مسئولیت پذیری در برابر آنها است. از سوی دیگر، همچنین بر اساس تمرکز بر نکات مثبت است. همه ورزشکاران اشتباه خواهند کرد، اما همیشه دلیلی وجود دارد که چرا این اشتباه صورت گرفته است. به همین دلیل است که توصیه نمی شود شکست بازیکنان را به آنها یادآوری کنیم – آنها قبلاً از این موضوع آگاه هستند. باز هم، تمرکز باید همیشه بر شناسایی دلایل اشتباه باشد.

اعتماد: این شامل ارتباط مطمئن، گفتگوهای “روشن و مطمئن” با ورزشکاران، اعتماد به تجربه و دانش آنها و تصمیم گیری بدون ترس است. برخی از مربیان اظهار داشتند که اگر اعتماد به نفس وجود نداشت، مجبور بودند تظاهر به اعتماد به نفس کنند زیرا بسیار مسری است.

انعطاف پذیری: این شامل غلبه بر مشکلات و برخورد با انتقاد است. علاوه بر این، مربیان معتقد بودند که علی رغم ناکامی ها، تداوم این امر ضروری است، به ویژه هنگامی که نتایج ناگوار بود.

تمرکز: این به معنی توجه کامل به مراحل بعدی است. مربیانی که مصاحبه کردند توافق کردند که اگر حواسشان پرت شود، دیگر روی ورزشکاران خود تمرکز نمی کنند. در نتیجه، آنها نقش خود را به درستی مدیریت نمی کنند.

به سمت توسعه شخصی حرکت کنید: این کار مبتنی بر ذهن باز، تمایل شدید به یادگیری مداوم و درک این مطلب است که مربی کامل یا همه کاره وجود ندارد. هنگام افزایش دانش خود، مربیان از بحث با سایر همکاران و همچنین آموختن از سایر ورزشها قدردانی کردند.

ورزشکار محور بودن: این شامل درک شخصیت ورزشکار متناسب با نیازهای او و در عین حال کمک به آنها برای آموزش و پیشرفت است.

آگاهی احساسی: آگاهی از احساسات ورزشکاران هنگام تصمیم گیری و تدوین استراتژی ها مربیان اطلاعات ارزشمندی را به همراه دارد.

درک احساسی: این در مورد درک نحوه ارتباط احساسات با یکدیگر و همچنین نحوه پیشرفت و تغییر آنها در طول زمان است. با این حال، پیش بینی آنها کلیدی است.

مدیریت احساسی: به عبارت دیگر، مدیریت احساسات در شرایط فشار بالا. داشتن توانایی حفظ آرامش و مقابله با مشکلات منطقی و مداوم و نه احساسی.

در طول آموزش، ارتباط با مربی فقط می تواند یادگیری را تغییر داده و تشویق کند، بنابراین باید با دقت و صحیح برقرار شود. هنگامی که ورزشکاری در حال انجام حرکتی است، بدست آوردن اطلاعات به طور همزمان ممکن است گیج کننده باشد. اگر آنها بر دریافت دستورالعمل ها تمرکز کنند، نمی توان توانایی آنها را برای توسعه ذاتی مهارت ها حفظ کرد. دستورات یا دستورالعمل های تجویزی در حین یا قبل از آن با چرخه ادراک-عمل مغایرت دارد که از طریق آن بازیکنان اطلاعات مربوط به محیط خود را جمع آوری کرده و برای پاسخ به موقعیت بازی خود تصمیم گیری می کنند. اگر مربیان تأثیر بسزایی بر بازیکنان خود داشته باشند، ممکن است تحت یک چرخه آموزشی-عملی عمل کنند که ممکن است برای تصمیم گیری مضر باشد، زیرا به زمینه بازی نمی پردازد. با این حال، در بازیکنان باتجربه، غالباً گزارش می شود که آنها اقدامات منظم را انجام نمی دهند زیرا کنترل آگاهانه آنها بر حرکت، یک محدودیت دیگر است که بر این چرخه ادراک-عمل تأثیر می گذارد. همگرایی همه این محدودیت ها – از جمله دستورالعمل ها – ممکن است عملی را تسهیل کند که منجر به عدم انجام دستورات مربی شود.

علاوه بر این، شواهد علمی وجود دارد که نشان می دهد مهارت هایی که پس از رفتار کلامی و سپس تحت فشار به دست آمده اند به درستی اعمال نمی شوند. مطالعات همچنین نشان می دهد که زمان کافی برای درک بازخورد در مورد هر کار مشخصی وجود دارد.

در این راستا، علاوه بر ارائه بازخورد مثبت برای افزایش اعتماد به نفس و استقلال ورزشکاران، توصیه هایی برای تقویت خودآگاهی مربیان و در نتیجه تقویت دستورات کلامی آنها در زمان مناسب وجود دارد.

مدیریت زمانی که مربیان در طول یک جلسه بازخورد می دهند.
تهیه گزارش از تعداد نظرات ارائه شده در طول یک جلسه.
زمان دادن به ورزشکاران برای دریافت اطلاعات ذاتی در مورد یادگیری خود.
اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام یک عمل دستورالعمل ارائه نمی دهید.
تا ده شمردن و فکر کردن درباره اینکه آیا بازخورد ضروری است یا خیر.
یوهان کرایف در فصل های اول مقاله خود با عنوان Me gusta el fútbol (RBA ، 2002) در مورد نقش مربیان جوانان اظهار داشت. او حتی طرفدار این بود که بچه ها از ورزشکاران جوان که کمی بزرگتر از آنها هستند آموزش ببینند. با این حال، او به طور کلی تمام ادبیات علمی فعلی را در چند کتاب خلاصه کرد.

“چیزی که راحت است این است که به کودکان آموزش دهیم چگونه لذت ببرند، لمس کنند، ایجاد کنند، اختراع کنند و از ویژگی های خود بیشترین بهره را ببرند، نقاط ضعف خود را برطرف کنند اما نقاط قوت خود را حفظ کنند. این در واقع برعکس چیزی است که به نظر می رسد همه در آن وسواس دارند. از آنجا که بچه ها در حال حاضر روی زمین هستند و آنها اولین کسانی هستند که می خواهند برنده شوند (…) ، داشتن مربیانی که شادی و عشق را برای هنر گسترش دهند ضروری است. آنها نباید جنبه های بازی را نشان دهند که چندان زیبا نیستند بلکه درخشان ترین آنها را نمایش دهند.

امروزه این یک توصیه است که عملا بخشی از هر لیست توصیه ای برای مربیان است. به عنوان مثال، در پایگاه داده Soccer Drive برای آموزش مربیان در فوتبال آنگلوساکسون، ذکر شده است که آنها باید نفس خود را کنار بگذارند و بر پیروزی تمرکز نکنند، بلکه بر فرایند یادگیری تمرکز کنند-همیشه به عنوان بخشی از محیطی که باعث سرگرمی در بازی ها می شود. در سال 2016، پس از درگذشت یوهان کرایف، نظر پپ گواردیولا در مورد آنچه دنیای ورزش می تواند به افتخار کرایف انجام دهد تعجب آور نبود. گواردیولا – یکی از برجسته ترین شاگردانش ، گفت: به او گوش دهید.

باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، تلاش دارد تا همگام با تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا جلو رفته و استعدادهای بهتری را به فوتبال ملی و باشگاهی ایران معرفی کند. شما نیز می توانید عضو باشگاه درفک البرز شده و در مسیر حرفه ای شدن قدم بردارید.