ترکیب سه گانه و خلق نوآوری

در درس های گذشته از سرفصل خلاقیت و نوآوری فیلمی از سرکن رابینسوندیدیم که تاکیدش بر اهمیت خلاقیت در زندگی و تاثیر منفی مدارس که میتواند خلاقیت فرزندانمان را نابود کند. در ادامه به افسانه ی غلط خلاقیت پرداختیم که از تصورات منفی ما نشات میگرفت. چرا که خیلی ها اعتقاد دارند که خلاقیت ژنتیکی است و برخی افراد خلاق بدنیا می آیند و در آن درس گفتیم که خلاقیت نیز مثل عضلات بدن انسان هر چه بیشتر کار کند ،تنومندتر خواهد شد. در درس سوم با هم نمونه ای از داستان موفقیت آمیز یک انسان خلاق را مرور کردیم و در این درس قرار است از مدلی حرف بزنیم که کمک میکند تا محصول(خدمت یا کالا) ارزشمندی به بازار عرضه کنیم.

اگر شما محصولی را به بازار عرضه کنید که تمام ویژگی های یک محصول خوب را از لحاظ فنی دارا باشد، آیا محصول شما مورد استقبال قرار می گیرد؟

اگر شما یک سازمان انتفاعی و یا یک سازمان غیر انتفاعی باشید، آیا اهمیت ارزش های اقتصادی یا تجاری بودن محصولتان را نادیده می گیرید؟

اگر فرض کنیم که عامل های انسانی بعنوان موجودات زنده و پویا می توانند سر منشا خلاقیت و نوآوری باشند، میتوان نادیده گرفتن آنها را توجیه کرد؟

سوالات بالا فرضیات مختلفی را ایجاد می کند، اما باید گفت که هر سه مورد بالا، در کنار هم محصولی متفاوت به ارمغان می آورد. به همین دلیل الگویی وجود دارد که بهترین فضا برای نوآوری و خلاقیت را فضای اشتراک این سه عامل می داند.

امکان پذیری که اکثر کسب و کارها از این مرحله شروع میکنند، اشاره به ویژگی های فنی محصول دارد.

اما خوب میدانیم که ویژگی فنی به تنهایی برای موفقیت یک محصول کافی نیست.شما اگر بهترین بدنه ی هواپیما را از جنس فیبر کربن بسازید، لوازم جراحی با کمترین برش بر روی بدن را طراحی کنید، باز هم نیاز به دو عامل دیگر دارید.

ارزش های اقتصادی، همان سود حاصل از محصول شما است. در واقع ارزش تجاری حاصل از محصولی که در دل مدل کسب و کار شما قرار دارد.

سال ها قبل پیش بینی میکردند که تعداد زیادی از انسانها در قرن 21 می توانند هلی کوپتر شخصی داشته باشند، اما تا امروز هیچ شرکتی نتوانسته مدل کسب و کار معقولی برای این مورد پیدا کند.

شما اگر یک شرکت غیر انتفاعی نیز باشید، بهر حال برای پیشبرد اهدافتون نیاز به درآمد دارید. به همین دلیل برخی از شرکتها هنوز نتوانسته اند مشکل آب آشامیدنی در هندوستان را برطرف کنند، و یا وضعیت بهداشت در غنا در شرایط نامناسبی قرار دارد.

بهر حال آنچه از دو مورد بالا بیشتر اهمیت دارد، نقش انسانها بعنوان نیرو های خلاق است.در آینده سهم انسانهای خلاق و نوآور بیشتر نیز خواهد شد. چرا که بازارها روز به روز شاهد رقابت سنگین تر خواهد بود، و آن کسب وکاری پایدار می ماند که از توان و ظرفیت نیروهای خلاقش استفاده کند و در کنار آن انگیزه ها و باورهای کارکنان را نیز درک کند.

پاسخ دهید